คนเถื่อน กทม.

เถื่อนอีกความหมายหนึ่งคือ คนเถื่อนแบบดึกดำบรรพ์ ซึ่งยังชีพด้วยเรี่ยวแรง ปลูกผักหญ้ากินเอง ช่วยตัวเองทุกอย่างโดยไม่ต้องใช้พลังงาน หรือเครื่องจักรกลหรือเครื่องทุ่นแรงสมัยใหม่

เกรียงโบกปูนอันเดียวเท่านั้น ที่เขาจะชูร่อนไปหาผู้รับเหมา และเมื่อได้งานแล้ว เขาก็หยุดงานตามใจชอบเพราะมันเป็นงานกินเบี้ยเลี้ยงรายวัน

เขาเป็นคนเถื่อน แต่มีหัวจิตหัวใจ มีรัก โลภ โกรธ หลง

แต่เขาไม่ใช่คนดิบ เพราะว่าเขาบวชแล้วท่องชาดกได้แหล่เล่นได้ มีลูกเล่น มีอารมณ์ขัน

มีแรงที่จะแลก

และมีใจสู้

เมื่อเขาถูกไล่กระท่อม เขาก็หอบลูกเมียและแม่ยายไปพักพิงตามโกดังของผู้รับเหมาเป็นการชั่วคราวแล้วอุตส่าห์กั้นห้องหับขึ้นมาอีกได้

ผลหมากรากไม้ที่เขาอุตส่าห์ปลูกขึ้นเองข้างกระท่อมเก่านั้น ยามเมื่อจะนิราศไป เขาก็ฟันมันทิ้งเสียด้วยมือของเขาเอง

เพราะเขามีความหวง ซึ่งเป็นสิทธิมนุษยชนของเขา

นายขม คนเถื่อนที่น่ารัก