ชะตารัก บุปผาข้างกาย

“เจ้าสลบไปหลายวัน ข้าจึงต้องใช้วิชากำลังภายในถอนพิษให้เจ้า”
“ท่านไม่จำเป็นต้องทำเช่นนี้ ทำเช่นนี้ท่านคงสูญเสียพลังลมปราณไปมาก” นางพูดด้วยความกังวล
“เจ้าอย่าห่วงเลย ข้าเต็มใจช่วยเจ้า”
นางมองเขาด้วยสายตาตื้นตัน แต่ครั้นเมื่อสบตาเขาใบหน้าของนางกลับแดงซ่านซ่อนความอายไว้ ในชีวิตของนางไม่เคยเข้าใกล้บุรุษคนใดมาก่อนนอกจากเขา นางจึงวางตัวไม่ถูกคิดไปต่างๆนานาเฉินกงเองก็เหมือนจะล่วงรู้ความคิดของนาง สองมือของเขาแตะบ่าของนาง
“เจ้ากับข้าอยู่ด้วยกันแบบนี้ ข้ารู้ว่าเจ้าต้องกังวลและคิดมากเป็นธรรมดา”
“ขอบคุณที่เข้าใจข้า”
“ข้าจะแต่งงานกับเจ้า” เขาพูดกับนางด้วยแววตาที่แน่นิ่ง ซูเจินมองเขาอย่างไม่น่าเชื่อว่าจะได้ยินกับหูตัวเอง
“ข้า!”
“เจ้าอย่าปฏิเสธเลย เจ้าติดสอยตามข้าไปทุกที่ หากข้าไม่แต่งงานกับเจ้า ในภายภาคหน้าเจ้าอาจถูกครหาจากชาวบ้านได้” สิ่งที่เฉินกงพูดอาจเป็นความจริงนางมิอาจปฏิเสธความรู้สึกของตัวเองได้ ไม่ทันนางจะโต้ตอบอะไรเขากลับโน้มหน้าเข้ามาใกล้ จู่โจมจูบนางอีกรอบ คราวนี้เนิ่นนานกว่าครั้งแรก