คืนร้อยเล่ห์

“คุณฉัตร! หยุดเดี๋ยวนี้! ฉันไม่ใช่ผู้ชาย! ขอร้องล่ะ อย่าทำอะไรฉันเลย”
เขาหยุดมือทันที คราวนี้ไม่ได้แค่ชะงักเพราะเสียงดังของหล่อน แต่ชะงักเพราะความหมายบางอย่างในคำพูดที่ทำให้ใจเขากระตุก
“แกว่าไงนะ!?”
“หยุดเถอะ พอแล้ว ฉัน...เป็นผู้หญิง คุณเกลียดผู้หญิงไม่ใช่เหรอ ฉันเป็นผู้หญิง เข้าใจหรือยัง เพราะฉะนั้นปล่อยฉันไปได้แล้ว”
เหมือนมีเสียงอะไรบางอย่างดังลั่นในหัวเขา ธีรฉัตรกะพริบตาปริบเพียงชั่วครู่ เขาไม่รู้เลยว่าพอได้ยินความจริงนี้แล้วควรจะมีปฏิกิริยาอย่างไร
เขาควรจะบีบคอหล่อนให้ตายใช่มั้ย เขาเกลียดคนโกหกที่สุดนี่นา แต่มีบางอย่างผิดปกติในใจ เขายังใจเต้นแรงอยู่เลย หนักกว่าตอนที่คิดว่าจะยอมรับตัวเองที่หันมาชอบเพศเดียวกันเสียด้วยซ้ำ ...ผู้หญิงเหรอ? ใช่ที่ไหนกัน!?
เขามองจ้องไอ้เด็กหนุ่มตรงหน้าแล้วก็พยายามจะเชื่อว่ามันเป็นผู้หญิง แต่...ผมสั้นเกือบเกรียน คิ้วคม หน้าอกก็แทบมองไม่เห็น ...ก็ถ้าอยากเอาให้ชัวร์ก็ต้องเปิดดูให้รู้ ใจหนึ่งเขาบอกอย่างนั้น
“แก...เป็นใครกันแน่!?”

***ราคาจะปรับเปลี่ยนในช่วงสัปดาห์ที่ 2 ของปีใหม่นะคะ***