เมียนายช่างใหญ่

“เรื่องนี้ไม่อยู่ในข้อตกลงของเรา คุณไม่ต้องแสดงเป็นภรรยาผมก็ได้ ผมก็ไม่เคยบอกใครว่าแต่งงานแล้ว ไม่ต้องห่วงว่าผมจะทำให้คุณเสียหาย”
“แล้วที่เมื่อกี้คุณบอกว่าฉันเป็นภรรยาคุณล่ะ...มันหมายความว่ายังไง”
“คุณไม่ได้ต้องการให้ผมพูดอย่างนั้นหรอกเหรอ ...ที่แนะนำคนอื่นว่าผมเป็นสามีคุณ คุณอยากให้ผมช่วยผมก็ช่วย แล้วผมก็ไม่ได้โกหกใคร แต่คราวหลังคุณบอกผมก่อนล่วงหน้าก็ดีนะครับ”
โยธกากำลังถูกเขาต่อว่าเหรอ หล่อนหน้าชาแล้วชาอีกจนไม่รู้ว่าจะทนยืนเป็นเป้าสายตาอยู่อย่างนั้นได้นานแค่ไหน หล่อนออกงานบ่อยคนย่อมจะรู้จัก แต่เขาดันมาฉีกหน้าหล่อนอย่างนี้ ยอมไม่ได้!
หญิงสาวกอดคอเขาแล้วดึงให้โน้มลงมาพร้อมๆ กับที่ยืดตัวขึ้นไปจูบเข้าอย่างรวดเร็ว เสียงอุทานอื้ออึงดังไปโดยรอบ และไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นโยธกาก็ไม่สน หล่อนยิ่งกอดเข้าไว้แน่น เบียดริมฝีปากสีแดงสดเข้าบดขยี้เรียวปากเย็นๆ ของเขากระทั่งมันเริ่มอุ่นลง
ชายหนุ่มไม่เข้าใจว่าหล่อนต้องการอะไร แต่ในเมื่อหล่อนกอดเขาแน่นไม่ยอมปล่อยอยู่อย่างนี้เขาก็ไม่ขัดขืน เดิมทีก็คิดว่าถ้าออกแรงต้านเอาไว้ก็พอไหว แต่หล่อนอาจจะอับอายผู้คน รักษาหน้าให้หน่อยก็ได้
กลายเป็นฉากสุดวาบหวามกลางงาน พอทุกคนเริ่มเงียบและเฝ้าดูอย่างลุ้นระทึก โยธกาก็ได้สติ หล่อนเป็นฝ่ายผลักเขาออกด้วยตัวเองจากนั้นก็ยกมือขึ้นปิดหน้า รู้สึกเหมือนเพิ่งทำอะไรไร้สติลงไปเพราะคนเกือบทั้งงานมองมาแล้วก็ยิ้มๆ ให้ โดยเฉพาะผองเพื่อนของหล่อนที่คงเตรียมแซวเอาไว้แล้ว
“คุณโย...จูบผมอย่างนี้ ไม่รู้เหรอครับว่าอันตรายแค่ไหน”