กาฝากแสนรัก

ในวัยเด็ก สโรชาสูญเสียพ่อแม่ไปในอุบัติเหตุ คุณน้าซึ่งเป็นญาติที่เหลือเพียงคนเดียวจึงรับเธอมาเลี้ยงที่บ้านหลังใหญ่ ทุกคนใจดีกับเธอ ทั้งน้าเขย ลูกชายของคุณน้า และคนใช้ทุกคนยกเว้นลูกชายคนโตของบ้านที่เป็นลูกติดของน้าเขยซึ่งเกิดจากภรรยาเก่าที่เสียไป ภาสกร ควรทำตัวเป็นพี่ชายที่ดีแต่เปล่าเลย เขามองว่าเธอเป็นตัวกาฝาก อาศัยบ้านเขาอยู่จนได้ดี ใคร ๆ ก็รัก ในขณะที่เขาเป็นพวกมีปัญหา ใคร ๆ ก็ไม่เอา ทั้งที่เขาน่าจะเกลียดเธอแต่ทำไมหลายครั้งถึงเป็นฝ่ายเข้ามาช่วย กลายเป็นที่พึ่งในหลาย ๆ เรื่อง อยู่ ๆ ก็อยากเป็นพี่ชายที่ดีงั้นหรือ? เปล่าเลย เขาแค่มองเธอเป็นน้องสาวไม่ได้แล้วต่างหาก

................................................................

“พี่แสง”
“ใครพี่เธอ”
“คุณแสง”
หญิงสาวรีบเปลี่ยนการเรียกใหม่
“เธอเห็นแล้วใช่ไหม พอใจหรือยังที่เป็นเด็กดีของพ่อฉัน เป็นแค่ตัวกาฝากแต่กลับได้ดีเกินหน้าลูกเจ้าของบ้าน ทั้งเธอ ทั้งน้าเธอ มันก็ตัวกาฝากทั้งนั้น ฉันล่ะอยากรู้ น้าเธออ่อยพ่อฉันยังไง พอแม่ฉันตายถึงได้มาอยู่บ้านนี้แทนแม่ฉัน”
ภาสกรไม่เกรงใจที่จะใช้คำพูดไม่ดีใส่เธอ สโรชาเคยถูกต่อว่าจากเขาหลายครั้งก็จริง ทว่าเธออดทนได้เสมอแต่คราวนี้เขาว่าร้ายคุณน้าผู้มีพระคุณ หญิงสาวจึงทนไม่ได้จนเผลอตบหน้าเขาด้วยความโกรธ
“คุณน้าเนตรทรายไม่ใช่คนแบบนั้น คุณเอาแต่เกลียดคุณน้า คุณถึงไม่เคยรู้จักคุณน้าจริง ๆ เพราะคุณเป็นอย่างนี้ไงคะ คุณน้ากลวัชรถึงต่อว่าคุณเป็นประจำ”
“เธอไม่ใช่แม่ฉัน เธอไม่มีสิทธิ์มาสอนฉัน!”
“ฉันแค่เตือนคุณในฐานะคนในครอบครัว…!”

................................................................

“ผู้หญิงคนนั้นเห็นเธออยู่กับไอ้พลที่คาเฟ่ก็เลยตามมาเอาเรื่อง”
“คุณแสงรู้ได้ยังไงคะ”
หญิงสาวประหลาดใจเพราะจำได้ว่าไม่เคยบอกใครเรื่องที่จะไปช่วยธนพลซื้อแท็บเล็ตเครื่องใหม่
“ฉันเห็นไง”
“คุณอยู่แถวนั้นเหรอคะ”
“ฉันนั่งกินข้าวอยู่ในร้านฝั่งตรงข้าม เห็นญาดาแอบมองอยู่ก็เลยคิดว่าไม่น่าใช่เรื่องดี ฉันถึงตามมาดู”