ยามเมื่อรักเป็นใจ

“ประคองน้องเอนอิงพิงกับหมอน
มือสัมผัสเจ้าบังอรที่อ่อนไหว
ริมฝีปากประทับจูบมือลูบไล้
ปลุกหัวใจของเจ้าให้เมากาม
ตระกองกอดสอดกายยักย้ายร่าง
ช่วยกันสร้างท่วงทำนองที่อ่อนหวาน
เหมือนเรือน้อยถูกคลื่นซัดกลางสายธาร
กายสะท้านทรวงสะท้อนไม่ถอนใจ
แล้วพาน้องนางภิรมย์ชมสวรรค์
เนื้อตัวสั่นเพราะสวยงามตามวิสัย
ไร้ซึ่งเรื่องเศร้าหมองไม่ปองใจ
สุขสมหมายร่ายรักสลักครอง”