ร้ายฤารัก

เกล้ากัลยาอยู่ในชุดกางเกงยีนส์ขาสั้นกับเสื้อเปิดไหล่ลายสก็อตสีฟ้าตัดสลับขาว ผมที่เริ่มยาวเลยไหล่ถูกมัดครึ่งหัวแล้วปล่อยยาวละแก้มใสส่งผลให้เธอดูน่ารักสดใสขึ้นเท่าตัว ตากลมโตจับจ้องไปที่แม่ค้าวัยกลางคนกำลังขะมักเขม้นตักไอศกรีมใส่ถ้วย เมื่อได้ของที่สั่งไว้แล้วเธอก็ชวนชายหนุ่มกิน
"ป้อนหน่อยสิ" ชายหนุ่มอ้อนเสียงหวาน ยืนทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ เมื่อเห็นเกล้ากัลยามองมาอย่างอึ้งๆ
"มือก็มีตักกินเองสิคะ" เสียงหวานใสเอ่ยออกมาอย่างเขินๆ
"มือน่ะมีแต่อยากให้คนบางคนป้อนให้น่ะ" ชายหนุ่มยืนเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงแล้วบอกเสียงทุ้ม
คิ้วบางขมวดมุ่นด้วยความสงสัยนี่เขาเป็นอะไร ปกติเขาไม่เคยมีอาการแปลกๆแบบนี้นะ จู่ๆทำไมมาอ้อนอะไรแบบนี้
"อ่ะ อ้าปากค่ะ" มือบางตักไอศกรีมในถ้วยพลาสติกแล้วยื่นจ่อปากชายหนุ่ม
เขาอ้าปากรับแล้วกลืนลงท้องไปก่อนจะชมว่าอร่อย
"อืม...หวาน...อร่อย" ปากก็พูดตาก็จ้องไปที่ริมฝีปากคู่งามที่เขาเคยลิ้มชิมรสมาแล้ว
"หมายถึงไอศกรีมเหรอคะ" แก้มบางใสซับสีเลือดแล้วถามเพื่อคลายความสงสัย ก็เขาเล่นจ้องที่ริมฝีปากของเธอจะให้คิดเป็นไปอย่างอื่นได้ยังไง
"ทั้งไอติมทั้งปากคนป้อน" เขาพูดยิ้มๆ

เรื่องนี้ไรท์เคยลงให้อ่านใน Read Write แบบรายตอนมานะคะ ไรท์ก็เลยเอามาเกลาสำนวน ปรับปรุงบางประโยคให้ดีขึ้น นิยายเป็นแนวโรแมนติก คอมเมดี ไร้ดราม่า อ่านสบายเพลินๆค่ะ เนื้อหาในเรื่องเน้นความรักและชีวิตประจำวันของพระเอกและนางเอกเป็นหลักค่ะ

ป.ล แนะนำให้อ่านตัวอย่างก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ จะได้ไม่ผิดหวัง
ฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ