ห่างหาย...ใกล้ชิด

"พี่จบแล้วเรื่องระหว่างเราขอให้จบเข้าใจไหม"
"ครับ ผมเข้าใจ"
"ขอบใจ ยังไงมันก็แค่เรื่องสนุก ๆ ของวัยรุ่นน้องคงเข้าใจดีใช่ไหม"
"ครับ ผมเข้าใจ"
ร่างสูงโปร่งนักศึกษาปีสามเดินออกจากห้องของคอนโดหรู สองขาก้าวอย่างมั่นคงต่างจากน้ำตาที่กำลังรินไหล กล่องเล็กในมือถูกกำแน่นจนรูปร่างสี่เหลี่ยมของมันบิดเบี้ยว ถังขยะคือจุดหมายสุดท้ายของกล่องใบน้อยเช่นเดียวกับความรักที่เจ้าของมันมีให้รุ่นพี่ที่คบกันมาสองปี ความรักพร้อมกล่องถูกหย่อนลงถังขยะ ใบหน้าเรียวเชิดขึ้นเล็กน้อยเดินตัวตรงไปยังป้ายรถเมล์
ความรักที่มีให้ด้วยใจกลายเป็นเพียงเรื่องเล่น ๆ ของใครคนนั้น แล้วเราจะยังรักเขาทำไม
อย่าได้เจอะเจอกันอีกเลย