Mistress's little cat แมวน้อยของนายหญิง

เธอใช้มือข้างหนึ่งยันกำแพงไว้และใช้อีกข้างเชยคางของฉันขึ้น ลมหายใจของเธอเป่าลดแก้มของฉันจนมันร้อนผาวไปหมด
"นายหญิงจะทำอะไรคะ อะ...ออกไปก่อนค่ะ"
"ฉันจะให้เธอทำหน้าที่ของเธอไงล่ะสาวน้อย"
"หน้าที่อะไรหรอคะ"

เสียงสั่นสะอื้นที่ออกปล่อยออกมาเบาๆแสดงให้เห็นถึงความอ่อนแอและเศร้าใจ
"ข้าวฟ่าง เป็นอะไร" ฉันเดินเข้ามานั่งข้างใช้แขนโอบกอดไหล่เพื่อปลอบประโลมร่างบาง
"นายหญิง น..หนูไม่เป็นไรค่ะ" บอกไม่เป็นอะไรแต่น้ำตาท้วมหน้าเนี่ยนะ เด็กน้อยเธอคงจะกลัวมากซินะ 
"ฉันผิดเองแหละที่ให้เธอต้องไปเจออันตรายแบบนั้น"
"ไม่ค่ะ นายหญิงไม่ผิด นายหญิงมาช่วยหนู"
"ช่วยซิ ฉันเคยสัญญาแล้วนิฉันจะช่วยและจะปกป้องเธอไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นฉันจะไม่ทิ้งเธอไปใหนเด็ดขาด" ฉันดึงร่างบางเข้ามากอดให้เธอซบหน้าลงกับอก ฉันลูบหัวและหลังเธอเบาๆอย่างอ่อนโยนที่สุด 
"นายหญิง หนูกลัว กลัวมากเลย ฮือ" ร่างบางร้องให้ออกมา ระบายความทุกข์ในใจผ่านน้ำตาที่ใหลริน 
"โอ่ๆนะเด็กดี" ฉันโน้มตัวเด็กน้อยขี้แยในอกลงมานอนห่มผ้าโดยที่มีฉันกอดเอาไว้อย่างแนบแน่น

สิ่งที่นายหญิงพูดทำให้ฉันอึ้งไปสักพักใหญ่ๆ ความรู้สึกที่แน่นอยู่ในอกมันระเบิดออกมา อยู่ดีๆน้ำตาก็ค่อยๆหยดออกมาอย่างช้าๆ 
'ฉันว่าเราควรจบความสัมพันธ์กันลงแค่นี้แหละนะ'
ประโยคสั้นๆได้บาดลึกลงในจิตใจฉันอย่างรุนแรง มันจุกจนพูดไม่ออก
"หมายความว่าไงคะ" หัวใจฉันชาหนึบไปทั้งดวง ไหนว่าจะปกป้องกัน ไหนว่าฉันเป็นคนสำคัญไง แล้วทำไมถึง 
"ฉันไม่ได้อยากให้เธอมาเป็นคนของฉันต่อแล้วนะ"