น้ำตามาเฟีย

เอื้องฟ้า...เด็กสาวบ้านป่ากำลังตั้งท้อง
แต่คนในร้ายที่ข่มเหงย่ำยีเธอเป็นหมัน เขาทรมานเธอทุกวิถีทาง
เพื่อให้เธอบอกว่าพ่อของเด็กเป็นใคร
เอื้องฟ้าจะทนได้อีกนานแค่ไหน และสุดท้ายใครที่ต้องเสียน้ำตา

***************
สองขาแกร่งก้าวเท้าขึ้นไปยังชั้นบนอย่างรวดเร็ว แรงเปิดประตูกระแทกกับผนังห้องเสียงดัง จนทำให้คนที่นั่งร้องไห้อยู่ปลายเตียงต้องเงยหน้าขึ้นมาดู

“นะ...นาย”

เอื้องฟ้าเบิกตากว้างเมื่อเห็นคนตัวโตเดินเข้ามาด้วยท่าทางบึ้งตึง

“ท้องกับใคร?”

น้ำเสียงสั่นเครือด้วยความโกรธถามกับเอื้องฟ้า

“ฮึก..เอื้อง...เอื้อง...”

เอื้องฟ้าไม่รู้จะตอบอย่างไร เธอก้มหน้าร้องไห้ ในใจยังหาคำตอบไม่ได้เลย เธอไม่รู้ว่าเธอท้องได้อย่างไร

“กูถามว่าท้องกับใคร?”

เสียงสั่นเครือแปรเปลี่ยนเป็นตะคอกดัง จนคนที่เดินเข้ามาใหม่อย่างโชคชัยกับสายหยุดยืนชะงักนิ่ง

“ฮึก..เอื้องไม่รู้จ้ะ”

เอื้องฟ้าตอบด้วยเสียงแผ่วเบา

“ไม่รู้ได้ยังไง..มึงไปนอนกับใคร บอกกูมา”

อิทธิพลก้าวเท้าไปดึงเอื้องฟ้าขึ้นมาจากพื้น

“ฮึก ไม่ ฮึก ไม่มีจ้ะ...เอื้อง ฮึก ไม่เคยนอนกับใครนอกจาก ฮึก นอกจากนาย”

“เพี๊ยะ!!..โกหก กูเป็นหมัน มึงจะท้องได้ยังไง”

ฝ่ามือหนาฟาดลงยังแก้มนวล จนทำให้ตัวเอื้องฟ้าล้มลงไปตามแรงฟาดของฝ่ามือ

“ฮึก เอื้อง ฮึก เอื้องไม่รู้จ้ะ”

“มึงจะไม่บอกใช่ไหม มานี่เลย”

ตอนนี้อารมณ์โกรธของอิทธิพลปะทุถึงขีดสุด เขาดึงเอื้องฟ้าขึ้นมาจากพื้นอีกครั้ง จากนั้นก็กึ่งดึงกึ่งลากเข้าไปใน
ห้องน้ำ แล้วผลักเธอให้ล้มลงไปกองกับพื้นอย่างแรง พร้อมกับเปิดน้ำจากฝักบัวให้ไหลราดตัวเธอจนเปียกปอน

“นะ..นาย ฮึก เอื้องไม่รู้จริงๆ จ้ะ”

เอื้องฟ้ายกมือไหว้ ทั้งๆที่ยังมีน้ำราดลงมาไม่หยุด

“กูไม่น่าเลี้ยงคนอย่างมึงเลย”

มือหนากำหมัดแน่น เขาอยากจะลงไม้ลงมือกับเอื้องฟ้าให้เธอยอมพูด แต่อีกใจก็ไม่อยากทำร้ายไปมากกว่านี้

“ฮึก..เอื้อง..ไม่มีใครจริง..ฮึก..จริงๆ นะจ้ะ”

เอื้องฟ้าไหว้คนตัวโตพร้อมกับเสียงสะอื้นไห้ไม่หยุด

“เอามันไปขังข้างล่าง ไม่ต้องให้เห็นเดือนเห็นตะวัน จนกว่ามันจะยอมพูด”

คำสั่งด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด ทำให้โชคชัยกับสายหยุดต้องรีบเข้ามาพาตัวเอื้องฟ้าออกไปจากห้องให้เร็วที่สุด

**********************