แอบรักพี่ว๊ากมาดนิ่ง (รุ่นพ่อแม่ ภาค 2)

ต่างก็มีใจให้กันตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เจอ แต่เพราะคิดว่าตนเองนั้นไม่คู่ควรจึงเลือกที่จะหนีและหลบหน้า จนกระทั่งเวลาล่วงเลยผ่านไปนานถึง 5 ปี ทั้งคู่จึงได้กลับมาเจอกันอีกครั้งในฐานะเฟรชชี่น้องใหม่และพี่ว๊ากมาดนิ่ง

.....

“กูไปดักรอน้องอยู่หน้าห้อง กลุ่มของน้องออกจากห้องเป็นกลุ่มสุดท้าย พอน้องเจอหน้ากูพวกมึงรู้มั้ยว่าน้องทำยังไง” เป็นอีกครั้งที่ทุกคนต่างพร้อมใจกันส่ายหน้าไปมา

“น้องมีท่าทางตกใจมากและหลังจากนั้นก็หันหลังให้กูและวิ่งหนีไป และทุกครั้งที่น้องเจอกูหรือบังเอิญต้องเดินสวนกับกูน้องจะพยายามหลบหน้าหรือไม่ก็เดินหนีกูไปเลย น้องทำอยู่แบบนี้จนกระทั่งกูจบ ม.6 ไม่มีแม้สักครั้งที่กูจะได้มองหน้าน้องให้เต็มตา ไม่มีสักครั้งที่กูจะมีโอกาสเข้าไปพูดคุยแม้แต่คำเดียว น้องไม่เคยให้โอกาสกูเลยสักครั้งไม่เคยเลยสักครั้ง ทำไมวะกูมันเป็นตัวน่ารังเกียจขนาดนั้นเลยเหรอวะ” พออิฐพูดมาถึงตรงนี้น้ำตาลูกผู้ชายก็เอ่ยคลอออกมาด้วยความอัดอั้นตันใจที่กักเก็บไว้อยู่คนเดียวตลอด 5 ปีที่ผ่านมา อิฐซบหน้าไปกับไหล่ของสายน้ำ ทางด้านสายน้ำก็ได้แต่ลูบหลังปลอบเพื่อน

ทุกคนต่างพากันเงียบเพราะไม่คิดว่าไอ้อดีตเดือนมหา'ลัยจะมีมุมนี้กับเขาด้วย เคยเห็นแต่มีคนตามจีบและมีคนเข้ามาเสนอตัวให้มัน คงจะเป็นเพราะอย่างนี้สินะที่ทำให้มันไม่เคยสนใจใครเลย เพราะอดีตที่เจ็บปวดที่คอยกัดกินใจมันมาตลอด 5 ปีที่ผ่านมา