หนี้รักคุณชายมาเฟีย

"คุณต้องการอะไรจากฉันกันแน่"
"แล้วเธอมีอะไรมาเสนอฉันล่ะ"
"ไม่ใช่ว่าคุณคิดไว้อยู่แล้วหรอกเหรอ"
ซองยาเล็กๆถูกโดนลงบนโต๊ะทำงานจากฝีมือของเขา "ถ้าอย่างนั้นเธอลองกินยาพิษให้ฉันดูหน่อยสิ ถ้าหากเธอทนมันได้ภายในห้านาทีฉันจะให้ยาถอนพิษพร้อมกับยอมทำตามที่เธอต้องการ"

เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากกินยาพิษเข้าไป เขาไม่รู้หรอกว่ามันสำคัญกับเธอมากแค่ไหน มือเล็กเอื้อมไปหยิบยาขึ้นมากรอกมันเข้าปากเรียกรอยยิ้มร้ายกาจให้ฝุดขึ้นมาบนใบหน้าเขา เขาจ้องมองเธออย่างใจเย็นดูเหมือนว่าตอนนี้ยากำลังเริ่มออกฤทธิ์สายตาของเธอแสดงออกมาถึงความต้องการเขาอย่างชัดเจน
"...น...นี่ตกลงคุณให้ฉันกินยาอะไรกันแน่" มือเล็กลูบไล้ร่างกายของตัวเองพลางใช้สายตาจ้องมองไปที่ร่างกายของเขา
"มันไม่ใช่ยาพิษ"
"...ฉลาดขึ้นมาตอนนี้มันไม่สายไปหน่อยเหรอ"
"เลว"