ซาตานคืนรัง

ซาตานคืนรัง โดย…บัวริน
อารัมภบท
“ปล่อยค่ะ...สิเดินเองได้”
“ไม่เอา...สิเหลี่ยมจัดนัก ผมไม่ไว้ใจแล้ว คราวนี้ผมไม่ยอมพลาดให้สิหลอกอีกแล้ว”ตติยะพูดเสียงขึงขัง
มณสิกาหน้าแดงก่ำ มองเขาอย่างขลาดๆ จำต้องกอดคอเขาเอาไว้ เพราะกลัวเขาทำหล่อนหล่น