เป็นพระเอกในนิยายใครว่าง่ายอย่างที่คิด เล่ม 4

ได้ยินเช่นนั้นจิงหลิวจึงช้อนสายตาเงยมองชายหนุ่มตรงหน้า แล้วพึมพำเบาๆ ว่า “ข้ายังไม่หิวน้ำสักเท่าไรขอรับท่านไม่ต้องมาดูแลเช่นนี้ก็ได้” พร้อมกับแลบลิ้นเล็กๆ น่ารักของตัวเองขึ้นเลียริมฝีปากที่แห้งผากไปมา

พอได้เห็นท่าทางเช่นนี้ เการุ่ยหาญถึงต้องทอดถอนลมหายใจออกมา ก่อนจะยกกระบอกไม้ไผ่ขึ้นมาดื่มเข้าไปอึกใหญ่

จากนั้นเจ้าตัวก็ประกบริมฝีปากทาบทับลงไปบนกลีบปากสีเรื่อโดยที่ไม่ให้คนที่อยู่เบื้องล่างทันได้ทำอะไร
กระแสน้ำบางๆ จากโพรงปากของชายหนุ่มถูกส่งถ่ายให้คนตรงหน้าอย่างช้าๆ จนหมดสิ้นลง

เการุ่ยหาญจึงค่อยๆ ถอนริมฝีปากของตัวเองออกมา แล้วพูดเสียงเรียบออกไปให้คนที่ยังคงเบิกตากว้างอย่างตกใจว่า “อย่าดื้อ” แล้วค่อยๆ จัดท่าทางให้คนในอ้อมแขนได้ลงไปนอนดีๆ