พันธะเมียชั่วคืน

เมื่ออุบัติเหตุ ‘บนเตียง’ ไม่ใช่เรื่องของคนสองคน

แต่มีหนึ่งชีวิตก่อเกิดขึ้นมาเป็นพันธะผูกรั้งเอาไว้

เขาจึงต้องทิ้งการแต่งงาน เพื่อมารับผิดชอบ ‘แม่ของลูก’

แม้เกลียดชังเธอเพียงใด แต่หน้าที่พ่อนั้นค้ำคอไว้

ทำให้เขาดิ้นรนหลีกหนีไม่ได้จริงๆ …

***************

‘วาสิตา’ รัก ‘อิชย์’ สุดหัวใจ

เขาเป็นรักแรกและรักเดียวที่เธอไม่เคยคิดอาจเอื้อม

แต่เมื่อความจำเป็นบีบบังคับ ลูกในท้องจำเป็นต้องมีพ่อ

เธอจึงทำลายงานวิวาห์ ยัดเยียดตัวเองเข้ามาในชีวิตของเขา

นั่นคือจุดเริ่มต้นของความเกลียดชัง

อิชย์ใจร้ายใจดำ ทำทุกทางให้เธอยอมหย่า

ส่วนวาสิตา… ทำได้แค่ก้มหน้ารับกรรมในสิ่งที่ตัวเองเลือกเท่านั้น

***************

คำโปรย

“อยากได้อะไรคะ วาจะลงไปเอาให้” หญิงสาวถามออกไป เสียงสั่นอย่างน่าอาย

“ต้องพูดให้ชัดใช่ไหมว่าฉันจะเอาเธอ ได้...ฉันจะเอาเธอไงวาสิตา ไม่ใช่เพราะพิศวาสนะ แต่เพราะแค่อยากเอาเท่านั้น อุตส่าห์ยอมจดทะเบียนเป็นผัวตามกฏหมายของเธอทั้งที จะให้มองดูเฉยๆ มันก็คงเสียเปรียบแย่เลย” ชายหนุ่มวาดแขนออกมา โอบเอวที่หนาขึ้นจากการตั้งครรภ์แล้วรั้งเข้าไปกอด กลิ่นของวาสิตาหอมกว่าที่เขาเคยจินตนาการไว้มาก กลิ่นของผู้หญิงที่กำลังจะกลายเป็นแม่ ยั่วยวนจนหัวใจเต้นแรง

“วาท้องโตแล้วนะคะ คุณอิชย์” วาสิตาทาบมือลงบนอกเขาอย่างกล้าๆ กลัวๆ

“แล้วยังไง? ถอดเสื้อผ้าของเธอซะ แล้วนอนลงบนเตียง” ดวงตาของเขาวาววับ บ่งบอกว่าครั้งนี้ไม่ใช่แค่การยั่วเย้าเหมือนคืนนั้นอีกแล้ว

“แต่นี่มันกลางวันแสกๆ วาว่าเรา...” น้ำเสียงที่เอ่ยออกมาตะกุกตะกักเต็มทน

วาสิตาสับสนงุนงงไปหมดแล้วในยามนี้ เธอพยายามหาข้ออ้าง บ่ายเบี่ยงหวังจะยืดเวลาออกไป แต่เมื่อคนตัวสูงก้มต่ำลงมา แล้วจุมพิตลงบนแก้มนวลแรงๆ เธอก็อ้าปากค้าง ดวงตาเบิกกว้างและหายใจแรง แข้งขาอ่อนปวกเปียกไปหมด เมื่อเห็นเขาดูเยือกเย็นกว่ามาก เขายิ้มทั้งใบหน้าและดวงตา หากไม่รู้ว่าเขาเกลียดชังแค่ไหน เธอคงหลงเข้าใจผิดคิดว่าเขากำลังปรารถนาในตัวเธอจากความรู้สึกที่แท้จริง

“อย่าแกล้งวาเลยนะคะ วาขอเถอะ...”

“ฉันไม่ให้” อิชย์พูดแทรกพร้อมยิ้มอย่างคนที่ถือไพ่เหนือกว่า เขาดันร่างแม่ของลูกให้นอนราบลงไปบนเตียงอย่างระมัดระวังอยู่ในที ฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่เจืออยู่ในกระแสเลือด ทำให้ความต้องการพวยพุ่งง่ายดาย เมื่อชายกระโปรงชุดคลุมตลบขึ้นไปกองอยู่บนต้นขา เผยช่วงขาขาวเรียวราวกับว่าการตั้งครรภ์ไม่ได้เปลี่ยนแปลงสัดส่วนน่ามองของเธอให้ดูแย่ขึ้นเลย

“อย่าค่ะ” หญิงสาวพยายามดึงชายกระโปรงลง แต่เขาคว้ามือแล้วบีบไว้แน่น

“อย่าทำเป็นไม่เคยหน่อยเลย” เขาจำได้ว่าเป็นคนแรกของเธอ แต่ไม่มั่นใจหรอกว่าหลังจากมอบพรหมจรรย์ให้เขาแล้ว เธอได้หลับนอนกับใครอีกหรือเปล่า เรื่องนี้พิสูจน์ไม่ได้ แล้วเขาก็ไม่ได้สนใจด้วยว่าเธอจะผ่านมือใครมาบ้าง เขาสนแค่เด็กในท้องเท่านั้นว่าเป็นของเขาหรือเปล่า

“วาไม่พร้อมค่ะ” วาสิตาใช้มืออีกข้างคว้ามือเขาไว้เช่นกัน

“แล้วตอนที่เธอวิ่งโร่มาให้ฉันรับผิดชอบลูกในท้อง ถามฉันหรือเปล่าว่าฉันพร้อมไหม!” เขาว่าเสียงดุ

---------------------------------------

*คำเตือน

- เรื่องนี้พระเอกไม่อ่อนโยน ใจร้ายใจดำมาก

- หลังได้กับนางเอกแล้ว พระเอกไม่มีอะไรกับคนอื่น

- เน้นที่พระนางเป็นหลัก ตัวละครเสริม สร้างขึ้นเพื่อปูเหตุแห่งเรื่องเท่านั้น

- ดำเนินเรื่องเร็วบ้าง เรื่อยบ้าง ขึ้นอยู่กับสิ่งที่ต้องสื่อและขยี้ค่ะ

- ขึ้นอย่างหงส์ลงอย่างหมา แต่จบสุขนิยมค่ะ