อดเปรี้ยว...ไว้กินหวาน

อัศนัยใช้นิ้วชี้ดันใต้คางเธอที่เผลออ้าปากค้างเบาๆ
“แอบดูฉันไปแล้วจะไม่รับผิดชอบอะไรหน่อยเหรอ ฉันอุตส่าห์บากหน้าลงมาให้โอกาสเธอถึงนี่เลยนะ”
“อะ…โอกาสอะไรคะ”
“โอกาสที่จะชดเชยให้ฉันไง”
เขาส่งยิ้มแบบบัวพ้นน้ำมาให้ แต่เธอรู้สึกว่าหน้าหล่อๆ ของเขามันช่างน่าข่วนดีแท้ มธุรสจ้องหน้าเขาราวกับจะหาคำตอบว่าที่ผ่านมาเขาเก็บงำตัวตนมิดชิด หรือเธอแค่ซื่อบื้อจนดูไม่ออก
และแล้วบัวเต่าถุยก็เปิดเผยตัวตนออกมา
“เธอดูของฉันไปแล้ว คราวนี้ให้ฉันดูของเธอบ้าง”

+++++++++++++++++++++

iOS ซื้อผ่านเบราเซอร์ราคาถูกกว่านะคะ