ลวงรักนางบำเรอ

เพราะอารมณ์หงุดหงุดของเขาแท้ๆ ที่พลั้งปากไล่เธอไปเอาเด็กออก แล้วเธอก็ไปจริงๆ เธอหายออกไปจากชีวิตเขานานเกือบห้าปี วันนี้เขาเจอแล้วทั้งเมียและลูก จะทำยังไงดีในเมื่อเธอไม่ใช่ลูกไก่ในกำมือผมอีกต่อไป!!!..................

“พ่อทำงานไกล ไปส่งดนย์ไม่ได้” พิราอรดึงลูกเข้ามากอดหัวใจสั่นสะท้านอย่างรุนแรง อยู่ๆ ทำไมลูกถึงพูดคำนี้ออกมากันนะ
“แม่ไปส่งก็ได้นี่ลูก” น้ำตาหยดโตร่วงลงมาอาบแก้ม
“แม่ขายของ” โถลูกแม่ พิราอรกลั้นสะอื้นไว้อย่างเต็มที่ ไม่อยากให้ลูกเห็นความอ่อนแอ กอดกระชับลูกมาแนบอกอุ่นก้มลงจูบกลางศีรษะเล็กด้วยหัวใจเจ็บปวด
“แม่ไปส่งดนย์ที่โรงเรียน ก่อนไปขายของไงครับ”
“คับให้แม่ไปส่งโรงเรียน” แขนเล็กๆ ที่โอบรอบรัดแน่นเหมือนที่แม่กอดตน


ฝากเด็กดีที่ชื่อพีรดนย์ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ