โซ่เสน่หาภรรยาจ้าง+โซ่เสน่หาภรรยาชั่วคราว

ขอฝากนิยายไว้ด้วยนะคะ ถ้าอ่านตัวอย่างแล้วสนใจเพียงเล่มใดเล่มหนึ่งสามารถซื้อแยกเล่มได้เลยค่ะเพราะเนื้อหาไม่ได้เกี่ยวโยงกัน (คลิ๊กที่รูปเล่มเดี่ยวด้านบน) ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับการสนับสนุนของคุณนักอ่านทุกท่านนะคะ

...โซ่เสน่หาภรรยาจ้าง...

นอกจากสถานการณ์ในตอนนั้นจะบีบบังคับให้ ‘จันทร์วาด’ ต้องพลีกายให้กับนักธุรกิจกึ่งมาเฟียอย่าง ‘อีธาน’ อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้แล้ว หลังจากนั้นเขายังบังคับให้เธอไปเป็นภรรยาว่าจ้างเพื่อตบตาใคร ๆ อีก และนั่นทำให้ก่อเกิดหนึ่งชีวิตน้อย ๆ ขึ้นมาโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว

“เธอรู้ใช่ไหมว่าต้องทำอะไรบ้าง” เขาถามด้วยเสียงแหบพร่า

“รู้ค่ะ ฉันต้องทำทุกอย่างตามที่คุณต้องการ เพื่อให้คุณพอใจ” ในขณะที่เธอตอบเสียงสั่น

“ดี...เริ่มจากถอดเสื้อผ้าออกให้หมด” นั่นคือคำสั่งแรกของเขา

เธอกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ก่อนจะค่อย ๆ ยืนขึ้นแล้วปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตนเองออกด้วยอาการเซไปเซมา

มือหนาประคองเธอไว้พร้อมกับคอยมองทุกการกระทำของเธอตาไม่กระพริบ

แก้มสาวร้อนผ่าวแดงฉ่าไม่กล้ามองคนตรงหน้าเมื่ออาภรณ์เล็กจิ๋วสองชิ้นสุดท้ายถูกถอดออกไป

สองแขนพยายามปกปิดส่วนสงวนทั้งบนล่างแต่ทว่าก็ดูไม่ค่อยช่วยอะไรนัก เธอเห็นเขามีท่าทางเหมือนจะอมยิ้มปนขำ นั่นยิ่งทำให้ความมั่นใจที่ว่าตัวเองทำได้ติดลบลงไปอีก

“นั่งลง” เขาตบบนโซฟาข้างตัวด้วยรอยยิ้ม เธอจึงลงไปนั่งพร้อมกับสาละวนปิดนู่นปิดนี่ พอมารู้ตัวอีกทีคุณอีธานก็ลงไปนั่งคุกเข่าที่พื้นตรงหน้าเธอเรียบร้อยแล้ว

“ชันเข่าขึ้นแล้วอ้าขาออกกว้างๆ” เขาสั่งด้วยประกายตาแวววาวอยากรู้อยากเห็น

======

เมื่อรอรับยาเรียบร้อยแล้วจันทร์วาดก็เดินกลับออกมา ในหัวคิดกังวลอะไรมากมายไปหมด จนเผลอเดินชนคนที่สวนมา “อุ๊ย! ขอโทษค่ะ”

“ซุ่มซ่ามไม่เปลี่ยนเลยนะ” อีกฝ่ายกล่าวเคล้าเสียงหัวเราะ เขาจำได้ว่าเธอเดินชนเขาแบบนี้ที่ห้างสรรพสินค้าที่เขาไปติดต่อร่วมทุนหลังจากที่ผ่านค่ำคืนนั้นด้วยกันครั้งแรก

น้ำเสียงและการหยอกเย้าแบบนี้จะเป็นใครไปไม่ได้เลยนอกจาก “คุณอีธาน!”

“เธอมาฝากท้องเหรอ” อีธานถามยิ้ม ๆ

“เอ่อ เปล่าค่ะ ฉันไม่สบายนิดหน่อยก็เลยแวะมาหาหมอเฉย ๆ” เธอรีบโกหกเขาเพราะตั้งตัวไม่ทันและยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะบอกเขาดีหรือไม่

นัยน์ตาคมมองขึ้นไปยังป้ายแผนกสูตินรีเวทแล้วมองกลับมาที่ใบหน้าหวานอีกครั้ง “ที่แผนกสูตินรีเวทนี่นะ”

***********************
...โซ่เสน่หาภรรยาชั่วคราว...

“เลือกเอาว่าจะย้ายที่ทำงานหรือออกจากงาน”

“คุณทำแบบนี้ทำไม?” เธอไม่เข้าใจเลยจริง ๆ คนที่อยากเข้าไปทำงานที่นั่นออกจะมากมาย แล้วทำไมต้องมาบังคับเธอด้วย

“ฉันอยากให้เธอไปอยู่ใกล้ ๆ” เขากระซิบพลางยิ้มกรุ้มกริ่ม

“คุณไม่มีสิทธิ์บังคับใครแบบนี้นะคะ ออกก็ออกสิ ดีกว่าไปทำงานกับคนอย่างคุณ” อันนากานต์ดันร่างสูงออกก่อนจะลุกขึ้นเดินหนี คนอันตรายปากว่ามือถึงอย่างนี้เธอไม่ควรอยู่ใกล้แม้สักวินาทีเดียว

แต่โจนาธานกลับตามมาคว้าเธอเอาไว้แล้วดันร่างบางไปชิดกำแพงห้อง ใช้ตัวเองเป็นปราการกันเธอไว้ไม่ให้หนี “เรื่องคืนนั้นของเรา ฉันต้องการจะรับผิดชอบในสิ่งที่ฉันทำลงไป” ท่อนแขนกำยำตวัดรอบเอวบางรั้งให้เธอเข้ามาแนบชิดจนไม่เหลือช่องว่าง

แก้มสาวร้อนผ่าวทันทีที่เขากล่าวถึง “ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรหรอกค่ะ ฉันลืมมันไปแล้วด้วยซ้ำ”

“ไม่จริง ถ้าเธอลืมมันไปแล้วจะหน้าแดงทำไม”

“กะ...ก็คุณกอดฉันแบบนี้มันร้อนจะตาย” เธอหาข้ออ้าง

“ร้อนแล้วทำไมตัวสั่นล่ะ ไม่ใช่หนาวหรอกหรือถึงตัวสั่นได้”

“นี่คุณ เลิกจับผิดฉัน แล้วก็เลิกยุ่งกับฉันสักที ปล่อยได้แล้ว”

“คงจะเลิกยุ่งไม่ได้เพราะเธอทำให้ฉันติดใจ รู้รึเปล่าว่าตั้งแต่ฉันเจอเธอคืนนั้น ในหัวของฉันมันก็จินตนาการถึงเธอตลอด อยากทำแบบนั้นกับเธออีกจนแทบจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว” เขาแกล้งหยอกเย้า

“คุณโจนาธาน! นี่มันที่ทำงานนะคะ” เธอทักท้วงเขาเมื่อใบหน้าคมกำลังโน้มลงมาราวกับว่าเขาจะจูบเธอ และมันเป็นเช่นนั้นจริง ๆ

โจนาธานพรมจูบลงบนริมฝีปากนุ่มนิ่มอย่างรวดเร็ว ก่อนจะบดขยี้กลีบปากอิ่มทั้งบนล่างพลางส่งปลายลิ้นเข้าหยอกเย้าตักตวงความหอมหวานที่ติดตรึงอยู่ในใจ

***********************
“หลานน้าฟ้าอย่าทรมานแม่ข้าวนักนะลูก เดี๋ยวแม่ข้าวจะไม่ไหวเอา” ฟ้าลดาลูบท้องเพื่อนเบา ๆ พลางกล่าวกับหลานอย่างอ่อนโยน

อันนากานต์ยิ้มบางพลางมองที่ท้องของตน ถึงจะไม่คาดคิดมาก่อนว่าจะท้อง แต่ในเมื่อมีเค้าแล้วเธอก็ตั้งใจจะดูแลเค้าให้ดีที่สุด

“ว่าแต่ข้าวจะเอายังไงต่อไป จะบอกพ่อกับแม่เมื่อไหร่” ฟ้าลดาถามเพื่อนด้วยสีหน้าเป็นกังวลแทน

“ยังไม่กล้าบอกพวกท่านเลย คงรอบอกตอนที่ท้องโตแล้วหรืออาจจะตอนคลอดเลยก็ได้ เผื่อเห็นหน้าหลานแล้วพวกท่านจะโกรธน้อยลง” ไม่รู้พ่อกับแม่จะทำใจได้หรือเปล่าหากรู้ว่าเธอมีลูกโดยที่ไม่มีพ่อแบบนี้

“แล้วข้าวจะบอกให้พ่อเด็กรู้รึเปล่า”

“คงจะไม่บอก ไหน ๆ หน้าที่เมียชั่วคราวของข้าวก็จบลงแล้ว ข้าวไม่อยากเข้าไปเกี่ยวข้องอะไรกับเขาอีก ที่สำคัญคุณแอเรียลจะว่าได้ว่าข้าวตั้งใจปล่อยให้ตัวเองท้องเพราะคิดจะจับคุณโจ ข้าวไม่อยากให้ใครมาดูถูกได้อีก โดยเฉพาะผู้หญิงคนนั้น”