จอมใจที่รัก

จอมใจที่รัก โดย...บัวริน
อารัมภบท
“ก็ได้”เธอว่า “ฉันจะไปหยิบเบียร์ให้คุณ คุณออกไปนั่งรอข้างนอกก่อน”เธอพูดเสียงลุกลน
เขาอยากหัวเราะกับความเจ้าเล่ห์ของหญิงสาว
“เสียใจ...ฉันไม่อยากกินเบียร์แล้ว”สายตาที่เขาใช้มองเธอมันทำให้ทรวงอกอวบสะท้านขึ้นลงด้วยแรงหายใจ
เธอมองเขาอย่างตื่นตระหนก
พีระพัฒน์ยิ้มเจ้าเล่ห์พูดต่อออกมาว่า
“ฉันอยากกินเธอมากกว่า เธอนั่นแหละมานี่...และถอดเสื้อผ้าของเธอออกซะ ฉันอยากให้เธอนอนบนเตียง รอให้ฉันเข้าไปในตัวเธอ...”
“หยุดนะ”
เธอร้องก่อนที่เขาจะพูดจบ ใบหน้าสวยแดงก่ำด้วยความอับอาย กับวาจาน่าเกลียดหยายคายของเขานั้น
เธอไม่เคยเห็นใครหน้าด้านหน้าทนอย่างเขามาก่อนเลย หญิงสาวมองเขาตาเขียวปัดอย่างชิงชังรังเกียจ
“อย่านะ...คุณกลัวฉันท้องไม่ใช่เหรอ...ฉันไม่ได้กินยาคุม...คุณทำอะไรฉันแล้วฉันเกิดท้องขึ้นมาจะทำยังไง”
พีระพัฒน์หรี่ตา แต่คำพูดนั้นกลับไม่อาจทำให้เขาเปลี่ยนใจได้ เขาสาวเท้าเข้าไปหาเธอแล้วแสยะยิ้ม
“คิดหรือว่าทำแบบนั้นแล้วเธอจะห้ามฉันได้...มีวิธีการตั้งเยอะแยะที่สามารถคุมกำเนิดได้”เขาอยากหัวเราะกับสีหน้างงงวยของเธอ แต่เขากลับยิ้มอย่างล้อเลียนแทน
“ฉันเกลียดคุณ”
“ไม่...คุณไม่ได้เกลียดผม แต่คุณเสียหน้าที่เป็นฝ่ายแพ้ต่างหาก”เขายื่นมือมาดึงเธอเข้าไปหา และสาระวนอยู่กับการปลดเสื้อเธอ
รักด้วยใจ บัวริน