ยอดปรารถนาซาตาน

“ว่านไม่อยากเป็นนางบำเรอของคุณคินอีกแล้ว ว่านคิดว่าเราควรจบ ว่านจะย้ายออกจากที่นี้ อ่ะ” ว่านแก้วพูดยังไม่ทันจบก็ร้องออกมา เมื่อภาคินดึงร่างเธอเข้าหาอกแกร่งของเขาอย่างแรง
“หุบปากสะ เธอคิดว่าตัวเองเป็นใครถึงกล้ามาพูดว่าจะจบกับฉัน ฉันต้องเป็นคนพูด ไม่ใช่เธอ” ภาคิบอกออกไปเสียงแข็ง ก่อนจะผลักร่างบางไปบนเตียงอย่างแรง ว่านแก้วเจ็บจนจุกแต่ก็ไม่กล้าร้องออกมา เมื่อเห็นว่าอารมณ์ของภาคินยังไม่คงที่นัก
ภาคินเสยผมตนเองอย่างหงุดหงิด เพื่อหาคำตอบให้ตนเองถึงอารมณ์ที่กำลังเดือดของตนเอง เมื่อได้ยินว่าผู้หญิงที่เขาใช้ตอบสนองความต้องการทางกาย กำลังร่ำร้องอยากจะไปจากเขาให้ได้
“เลิกคิดไปได้เลย ฉันไม่อนุญาตให้เธอออกไปอยู่ที่อื่น”
“แต่ ว่านอยากจบเรื่องของเรา ว่านไม่”
“เธอคิดว่าฉันเป็นใคร เธอถึงเดินเข้ามาหาฉันตอนไหน หรือเดินออกไปเมื่อไรก็ได้แบบนั้นหรอว่านแก้ว” ภาคินตวาดออกมาเสียงดัง และจ้องมองร่างบางที่เดินเข้ามาสู่อุ้งมือเขาเอง และตอนนี้ก็คิดที่อยากจะเดินออกไป
“คุณคิน”