เพียงพราวรัก

มีแฟนกี่คนๆ ก็นอกใจเพราะแค่ไม่ยอมให้ฟัน! เธอจึงลั่นวาจาว่าต่อจากนี้ไปจะแรดให้ดู
คืนที่เมามายเพราะจับได้ว่าแฟนหนุ่มนอกใจไปหาผู้หญิงอื่น 'พริบพราว' ดันเซไปกอด 'ภูมินทร์' หนุ่มใหญ่รูปหล่อเจ้าเสน่ห์ หลังได้ดมกลิ่นหอมๆ จากตัวเขากับเห็นหน้าตาหล่อเหลาของอีกฝ่าย คนเมาก็ตัดสินใจทิ้งเพื่อนแล้วขึ้นรถไปกับชายแปลกหน้า ภูมินทร์จนใจจะถามเธอว่าจะให้ไปส่งที่ไหนเพราะคนเมาแทบสิ้นสติไปแล้ว เขาต้องพาเธอกลับมาที่บ้านอย่างช่วยไม่ได้ แต่แทนที่จะได้นอนดีๆ เจ้าหล่อนดันอ้อนวอนให้เขาสอนบทรักให้อย่างใจกล้า ยอมมอบครั้งแรกให้ชายแปลกหน้าทั้งที่สติไม่เต็มร้อย ก่อนจะตื่นมารับรู้ความจริงว่าตัวเองทำเรื่องอะไรลงไป เธอต่อว่าเขาแล้วหนีออกจากบ้านหลังนั้น เป็นตายยังไงก็ขออย่าให้ได้เจอกันอีก! แต่เพียงไม่กี่วันต่อมาพริบพราวก็ได้เจอเขาอีกครั้งในฐานะ 'คุณอาของเพื่อนสนิท' โลกมันจะกลมอะไรขนาดนี้! และดูเหมือนเขาก็ไม่คิดจะปล่อยเธอไปง่ายๆ เสียด้วยสิ...

"ปล่อยฉัน ฉันจะไปหาเพื่อน!"
"เพื่อนไปห้องน้ำ ทำไมต้องตามไปด้วย เป็นเด็กประถมหรือไงต้องไปห้องน้ำกันเป็นกลุ่ม"
"เป็นอะไรก็เรื่องของฉัน อย่ายุ่ง"
"ปากแบบนี้มันน่านักเชียว ตอนเมาว่าปากดีแล้ว...ตอนไม่เมานี่ปากดีกว่าอีก" ภูมินทร์ว่าคล้ายจะตำหนิ พริบพราวต่างจากหลานสาวของเขาโดยสิ้นเชิง พูดจาไม่ค่อยหวานหูสักเท่าไร แถมยังห่างไกลจากคำว่าน่าฟัง แต่แปลกที่เขายังคงชอบให้เสียงแว้ดๆ นั่นมาดังข้างหู "แต่ฉันชอบนะ พวกใช้ปากเก่ง"
ใบหน้าขาวที่แต่งแต้มเครื่องสำอางเบาบางแดงเรื่อกับคำพูดสองแง่สองง่าม แต่มากกว่านั้นคือความโกรธและไม่พอใจ ถ้าทำได้เธอคงข่วนหน้าคุณอาของเพื่อนไปแล้ว
"แต่ฉันเกลียด พวกชอบฉวยโอกาส แก่ตัณหากลับ"
ร่างบางพยายามลุกออกจากตัก กลัวว่าเพื่อนจะกลับมาเห็น แต่แขนแกร่งที่รัดเอวไว้ก็ไม่ยอมให้ทำอย่างนั้นได้สักที "แก่แต่ก็แซ่บไม่ใช่รึไง หื้ม ฉันยังจำเสียงครางเธอได้เลยนะ"
"ไอ้บ้า!"


----------------------------------------------

เรื่องที่อยู่ในเซ็ตเดียวกัน
1.เพียงพราวรัก (ภูมินทร์xพริบพราว)
2.ปักใจ ปรารถนา (วศินxพลอยพัชญ์)