รักนั้นเมื่อวันวาน

ไหล่ทั้งสองข้างของกิ่งกาญจน์สั่นสะท้าน เสียงสะอื้นฮัก ดังออกมาอย่างไม่อาจสะกดกลั้นได้อีกต่อไป หยดน้ำใสๆ รินหลั่งดังหยาดน้ำฝน

ตลอดเวลาที่ผ่านมานับตั้งแต่"พี่พี" เงียบหายไป เขาไม่แม้จะโทรหรือส่งข่าวหาเธอเลยสักครั้ง ที่ผ่านมาเธอพยายามอย่างหนักที่จะไม่ปล่อยให้ตัวเองมีเวลาเศร้าโศก ร้องไห้ หรือน้อยใจ เพราะเธอหวังอยู่ในส่วนลึกว่า เขายังรักเธอ เธอยังรอคอยคำอธิบายจากเขามาตลอด

แต่เหตุการณ์พบกันครั้งแรกวันนี้ ทำให้เธอกลัวเหลือเกินว่าข่าวการคบหากับนักธุรกิจสาวคนนั้นจะเป็นจริงและในหัวใจของเขา คงไม่มีเธออยู่ในนั้นแล้ว

"ผมอยากให้คุณดูแลแขกคนนี้ เป็นพิเศษ" ประโยคนี้ วิ่งวนเข้ามาในหัวเธออีกครั้ง

กิ่งกาญจน์ฟุบหน้าลงกับพวงมาลัย สะอึกสะอื้น ร่ำไห้ น้ำตามากมายยังทะลักออกมาไม่หยุด