ฟาร์มร้อนซ่อนสวาท

"อย่าถือว่านายเป็นคนโปรดของคุณพ่อ และก็เป็นหลานของน้าทิพย์แล้วจะมาตีสนิทกับฉันได้ แล้วก็บอกไว้ก่อนนะฉันเป็นลูกสาวคนเดียว ไม่มีพี่น้องไม่ต้องมาแทนตัวเองว่าพี่กับฉัน” หมอหนุ่มส่งยิ้มมาที่ต้นหลิวแต่ไม่ปริปากพูดอะไรออกมา 'นี่เขาเจอสาวพยศเข้าแล้วใช่ไหม' เขาคิดในใจ

“แล้วอีกอย่างนายก็ทำงานในฟาร์มของที่นี่ก็เท่ากับว่าเป็นคนงานคนหนึ่งเช่นกัน กรุณาให้เกียรติสถานะระหว่างนายจ้างกับลูกจ้างด้วย” ต้นหลิวพูดขึ้นอีกครั้งเมื่อเห็นชายหนุ่มไม่พูดอะไรออกมา เขายังคงยิ้มเหมือนเดิม

“นี่จะไม่พูดอะไรเลยหรืออย่างไร ฉันกำลังพูดกับนายอยู่นะ” น้ำเสียงของต้นหลิวเริ่มไม่พอใจที่เขาเอาแต่มองหน้าหล่อนท่าเดียว เปล่าเลยชายหนุ่มมองที่หน้าหล่อนอย่างเดียวเสียที่ไหน ตอนนี้เขากำลังมองมาที่ริมฝีปากบางที่กำลังขยับขึ้นลงของหล่อนอยู่ มันช่างน่า...

“แล้วจะให้พี่พูดอะไรล่ะ” ชายหนุ่มตอบ

“นี่แสดงว่านายไม่เข้าใจที่ฉันพูดใช่ไหม” หญิงสาวพูด

“ฉันไม่มีพี่นายไม่ต้องมาแทนตัวเองว่าพี่กับฉัน นายก็เป็นแค่ลูกจ้างที่พ่อฉันจ้างมาให้ช่วยงานในฟาร์มก็เท่านั้น”

“ถ้าไม่ให้พี่แทนตัวเองว่าพี่แล้วจะให้แทนตัวเองว่าอะไรละครับ” ชายหนุ่มตอบยียวนหล่อน

“ตัวอย่ามายียวนกวนประสาทฉันนะ” หล่อนเสียงดังขึ้น

“ก็พี่เกิดก่อนตั้งหลายปี จะไม่ให้แทนตัวเองว่าพี่แล้วจะให้แทนตัวเองว่าอย่างไรละครับคุณต้นหลิว” ชายหนุ่มตั้งใจเรียกชื่อหล่อนลากเสียงยาว

“นี่หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ ฉันไม่ใช่เพื่อนเล่นนายนะ” หล่อนแหวขึ้น

“พี่ก็ไม่เคยเห็นต้นหลิวเป็นเพื่อนเล่นนี่ หรือต้นหลิวจะอยากเป็นอย่างอื่นกับพี่ พี่ก็ไม่ว่าอะไรนะ สะดวกเสมอครับ” ชายหนุ่มยังคงพูดด้วยน้ำเสียงปกติ หากคนที่อาการไม่ปกติตอนนี้เห็นที่จะมีแค่หล่อนที่กำลังเต้นเร้าด้วยความไม่พอใจ