มงกุฎรัก บัลลังก์ร้อน

เพราะเธอสูงส่งเฉียดฟ้า แต่ฉันก็ยังอยากครอบครอง

มินตรา : สำหรับเบล ความรักต้องมาก่อนหน้าที่
และไม่ว่าคุณจะสูงส่งสักเพียงไหน
เบลจะไขว่าคว้าคุณมาให้จงได้
*********************
ณัฐชาวรินทร์ : สำหรับเราหน้าที่อันยิ่งใหญ่และภาระที่ต้องแบกรับ
มาก่อนความรู้สึกส่วนตัวเสมอ จงหยุดลงเพียงเท่านี้เถอะนะเราขอร้อง
บางส่วนจากเนื้อหาค่ะ
“ตัวคุณร้อนอยู่เลย เราว่านอนเยอะๆ ดีกว่านะ”
แม้จะเฉไฉไปเรื่องอื่นแต่หัวใจมันกลับเต้นแรงที่เห็นว่าแววตาคู่คมนั่นต้องการกันมากขนาดไหน ขยับลุกแต่เป็นหล่อนที่รั้งมือ
“เดี๋ยวค่ะคุณงาม” มองลึกลงไปในแววตาหล่อน “แค่เพียงนาทีเดียวก็ได้ที่เบลจะสามารถโอบกอดคุณไว้ในฐานะที่คุณเป็นคนธรรมดาเหมือนกับเบล นะคะปลดเปลื้องเอาภาระหน้าที่ออกบ้างเถิด เพียงแค่นาทีเดียวเบลก็มีความสุขแล้วได้โปรด” คิ้วดำลู่หล่นปนร้องขอ
“ก็ได้ แค่ครั้งเดียวนะ” ครั้งเดียวที่เธอจะเปิดเผยความรู้สึกที่มันอัดแน่นออกมาให้หล่อนได้รับรู้ ว่าหาใช่มีเพียงแค่หล่อนคนเดียวเท่านั้นที่ต้องการอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นจากเธอ
เธอเองก็ต้องการอ้อมกอดอันแสนอบอุ่นจากหล่อนเฉกเช่นเดียวกัน
ค่อยทิ้งตัวลงอย่างแผ่วเบาขยับเปิดผืนผ้าห่มสอดกายเข้าลงเคียงข้างหล่อน
“แค่ครั้งเดียวก็เกินพอค่ะ”
กลีบปากนิ่มประทับลงมาประกบจูบนุ่มนวลแผ่วเบา แต่หนักแน่นไปด้วยความรู้สึกที่โหยหาเรียกร้องให้ตัวเองลองทำใจปรารถนาดูสักครั้ง จูบที่ไม่เร่งเร้า เชื่องช้าแลทวีความตื่นเต้นท้าทายอยู่ในที ค่อยผละออกทอดตาหวานมองกันด้วยความต้องการจากภายในที่ผลักดัน ปลายนิ้วยังเกลี่ยริมฝีปากเธอก่อนจะค่อยลงมาแนบใหม่อีกครั้งเหมือนหล่อนกำลังซึมซับทุกวินาทีต่อจากนี้ไประหว่างเราสองคน