เมียแสนชัง

เธอรักเขาตั้งแต่แรกพบ แต่เขากลับเกลียดเธอ เขาทรมานเธอทั้งร่างกายและจิตใจ เมื่อได้รู้ความจริงว่าทำไมเขาถึงทำกับเธออย่างนี้ เธอก็ตัดใจไปจากเขา
///////

"ฉันจะเอาเธอเดี๋ยวนี้"

"คุณไม่ควรทำแบบนี้นะคะ นี่มันตอนกลางวัน"
ลลิณห้ามเขาน้ำตาเริ่มใหลปริ่มผลจากการร่วมรักเมื่อคืนเธอยังแสบระบมไม่หายยังต้องมาระบายความใคร่แก่เขาตอนกลางวันอีก

"เเล้วยังไง จะกลางวันหรือกลางคืนเธอต้องพร้อมให้ฉันเอาเสมอ ลลิณ"
เขาคำราม ลลิณเบิกตากว้าง เธอไม่อยากเป็นที่ระบายอารมณ์ใคร่ของเขาเพียงแค่เขาอ่อนโยนกับเธอสักนิด ไร้ไขประโยชน์ที่จะทุบไหล่ผลักไสเขาออกไปต่อให้เธอขัดขืนอย่างไรก็พบว่าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง

"คุณทชาปล่อยฉันเดี๋ยวนี้"

"ไม่มีทาง ฉันรอเธอนานหลายชั่วโมงแล้ว ลลิณ!!!"

แล้วเขาก็ถอดเสื้อผ้าออกร่างแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม ทรงพลัง ความเป็นชายชาตรีดูแข็งแกร่งคุกคาม ธาตุไฟในตัวลลิณเริ่มประทุร้อนผ่าวขึ้นมาอีกครั้งราวกับบ้าคลั่งเธอเผลอยื่นมือออกไปแตะลูบไล้หน้าอกเขาแผ่วเบา ร่างกายของเขาเหมือนกวักเรียกเธอให้เข้าไปหาแม้ในโสตประสาทส่วนลึกจะกระซิบเตือน "อย่าหลงเสน่ห์เขา เพราะเขาคือซาตานอสูรร้าย" แต่เธอรักเขา เขาหัวเราะเบาๆที่เห็นสายตายั่วยวนของเธอมองเขาอย่างหลงใหลแต่เขามองเธอเป็นแค่ที่ระบายความใคร่เท่านั้น เขากดร่างเธอนอนหงายดึงทึ้งชุดออกด้วยความร้อนรน ตลบมันออกทางศรีษะเปิดร่างเปลือยเปล่าไร้ไฝฝ้าต่อหน้าเขาฝ่ามือใหญ่บีบเค้นเต้านมใหญ่ด้วยความเอาแต่ใจ ลลิณกัดฟันแน่นกับอารมณ์ร่อนฉ่าที่ทวีความรุนแรงขึ้น