ดุจกาลนิรันดร์

นิยายเรื่องนี้ เกิดจากความตั้งใจที่อยากจะเขียนเป็นของขวัญ
ให้นักอ่านทุกท่านในช่วงเดือนแห่งความรักค่ะ
ขอให้ทุกท่านมีความสุขนะคะ
ปล.นิยายเรื่องนี้เป็นแนวเจ้าหญิงเจ้าชายนะคะ

โปรยปราย...

ใครบางคนเคยกล่าวว่าสิ่งใดผ่านมาแล้ว ย่อมย้อนคืนไม่ได้
แล้วหากชีวิตของนางย้อนคืนได้เล่า นางจะยังสามารถมี 'รักแท้' ได้หรือไม่?
...................................

ความรัก....ดุจปุยเมฆสะอาดที่ล่องลอยอยู่กลางนภา
หากเมื่อในหนึ่งรักกลับมีสองดวงใจหวังครอบครอง ย่อมมีผู้หนึ่งต้องสูญเสียพลัดพราก
เมื่อมิอาจเป็นไปดั่งที่พระทัยต้องการ พระองค์ก็มิขอรั้งรอสิ่งใด
เลือกนำพาพระองค์เองออกจากนรกแห่งความชังและทุกข์ตรม

ทว่าเมื่อพรหมลิขิตแห่งกาลเวลาพาหวนคืนอีกครั้ง
เจ้าหญิงแห่งแคว้นอชิระจึงหวังทำตามพระทัย โดยจะทรงเป็น ‘ผู้เลือก’ บ้างสักครั้ง
แม้นหนทางข้างหน้า คือสิ่งที่ทำให้พระองค์หวาดหวั่น แต่ด้วยพระทัยคงมั่น
เจ้าหญิงเทียนกัลยารัศมี จะทรงก้าวไปตามหนทางนั้น หวังเพียงมี ‘ใครคนนั้น’ รออยู่ที่ปลายทาง
ต่อให้ยากแสนยาก…พระองค์ก็ไม่ทรงหวั่นเกรงสิ่งใด
เพราะ ‘หทัย’ หนึ่งเดียวมั่นคง...ชัดเจน

‘ด้วยสัญญาตราบนานนิรันดร์....ดวงหทัยนั้นจะขอมอบเพียงเธอ’