หัวใจพิจิกา

..ไม่ใช่แค่ฉัน แต่เราจะเติบโตไปพร้อมกัน...

........
“วันนี้หนูเป็นอะไร พี่เริ่มจะตามอารมณ์ไม่ทันแล้วนะ แล้วพัสดุอีกสั่งมาเยอะพี่ก็ไม่ว่าอะไรเลย แต่ต้องแกะบ้างไม่ใช่เอาแต่สั่งอย่างเดียว ไหนลองพูดมาหน่อยหนูเป็นอะไรไป” ผมพูดด้วยสีหน้าจริงจังเพราะทั้งวันตัวเองคอยดูแลเธอตลอด เพราะกลัวคิดมากเรื่องเลือดเปื้อนที่นอน
“หนูเป็นเมนส์...” เธอพูดพร้อมเคี้ยวขนมไปด้วย
“รู้ว่าเมนส์มา แต่ทำไมต้องทำหน้าเหมือนเจ็บปวดอยู่ตลอด จะร้องให้ก็ไม่ร้องจะอะไรก็ไม่บอก แล้วหนูจะให้พี่ทำยังไง วันนี้พี่ตั้งใจหยุดงานเพื่อดูแลหนูเลยนะเจ็บป่วยตรงไหนก็บอกกันหน่อยสิ” ผมยังไม่เข้าใจว่าแค่เป็นประจำเดือนเธอถึงขึ้นเป็นเอามากขนาดนี้เลยหรือ
“หนูขอโทษค่ะที่ทำให้คุณธันวาเสียงานเพราะหนู แต่หนูไม่ได้ขอให้คุณอยู่ด้วยสักหน่อย”
“หนูพูดเหมือนต้องการพี่สักครั้งไม่ได้เลยเหรอ ไม่อยากอยู่ด้วยกันเลยสักครั้งเลยเหรอพริก” ตอนนี้ผมเริ่มจะรู้แล้วว่าพยายามชอบพิจิกาอยู่ฝ่ายเดียว