อีกฝั่งของหัวใจ

“วันนี้มีเดือนคณะเอาดอกกุหลาบสีชมพูฝากมาให้เค้าด้วยล่ะ โคตรเขินเลยอะ คนขี้เหร่แบบเค้าเนี่ยนะ มีผู้ชายให้ดอกไม้”
“...”
“พี่เจต ยังอยู่ไหมคะ”
“ยังอยู่คร้าบ เลือกภาพไปด้วยน่ะ งานก็อยากเสร็จ คิดถึงน้องก็คิดถึง”สยามทอดเสียงเน้นคำว่าคิดถึง
“แหม ๆ เร่งทำงาน วาเลนไทน์นี้นัดสาวที่ไหนหรือยังคะ”
“งานยังไม่เสร็จไม่กล้านัดใครหรอก ว่าแต่เราเถอะ เดือนคณะมาจีบเลยเหรอ”น้ำเสียงราบเรียบถามเหมือนไม่รู้สึกอะไร
“เขาไม่ได้มาจีบค่ะ แค่ฝากดอกไม้มาให้เฉย ๆ หอเค้าอยู่ใกล้สวนกุหลาบน่ะค่ะ”
“มาจีบแหละดูออก ไม่มีใจจะมาให้ทำไม หล่อปะ หล่อสู้พี่ได้ปะ”
“หล่อสิคะ เดือนคณะเชียวนะ แต่มันไกลเกินเอื้อมสำหรับเค้าอะ เป็นเพื่อนกันดีกว่า”
หญิงสาวคิดอย่างนั้นจริง ๆ ถึงแม้ว่าเพื่อนร่วมหอจะพากันกรีดร้องด้วยความอิจฉา เมื่อรู้ว่าศิวนนท์เดือนคณะเกษตรศาสตร์ส่งดอกไม้มาให้เธอช่อใหญ่
“ก็ดู ๆ ไป ลองคุยดู” น้ำเสียงนิ่งห้วนไป
“ไม่หรอก เค้ายังไม่พร้อมจะคบใคร รอเกรดเทอมแรกออกมาเกินสามจุดห้า ค่อยว่ากัน”
“มะลิเรียนเก่งยังไงก็ได้อยู่แล้ว”
“มันไม่แน่หรอกค่ะ เรียนมหา’ลัยไม่เหมือนเรียนมอปลาย”
“พี่เชื่อว่ามะลิทำได้”