มี่ฮวา...ดอกไม้แห่งความลับ

“ดอกไม้งามสุดสวยหวาน ดั่งวิมานสวรรค์สรรค์สร้าง
โปรยทุ่งเรืองรองลาน สุขสำราญเมื่อยามที่ได้ชม
ขื่นขมลิ้มรสดั่งต้องพิษ เพียงสะกิดดั่งไฟสิ้นสุขสม
ดอกไม้งามซ่อนพิษสิ้นอาจม หนามแหลมคมตอกตำสุดช้ำใจ”


ความอ่อนแอเป็นเหมือนเกราะป้องกันความอิจฉา
ความไร้ปัญญาเป็นเหมือนเกราะป้องกันความริษยา
แต่ผู้ใดจะรู้เล่าว่า...ภายในเกราะอันนั้นยังซุกซ่อนความลับไว้มากมาย ทั้งอันตราย ทั้งน่ากลัว ดั่งดอกไม้สีสวยที่เต็มไปด้วยพิษ แม้นใครที่แตะต้องมันให้ระคายเคือง พิษนั้นย่อมสัมฤทธิผล

....ดั่งดอกไม้ดอกเล็กแสนอ่อนแอ กลีบบางห่อหุ้มเกสร ป้องกันจากเหล่าแมลงที่ดมดอม เฝ้ารอวันที่พร้อม ยามใดที่มันต้องแสงอาทิตย์ ดอกไม้นั้นย่อมผลิบานสะพรั่งตามกฎเกณฑ์ธรรมชาติ
ยามนั้น....ตัวตนที่ซุกซ่อนอยู่ ตัวตนที่พยายามปกปิด จะเผยขึ้นอย่างกล้าหาญ เผชิญทุกอย่างโดยไม่หวั่น แม้เส้นทางแห่งเรื่องราวมากมายนั้น จะเต็มไปด้วยความรัก ความเศร้า เคล้าความอิจฉาริษยา แต่ดอกไม้ดอกนั้นก็พร้อมจะสู้ เพียงแค่...มีดวงอาทิตย์ดวงนั้นนำทาง