นางร้ายก็มีหัวใจ

“ใบหย่าวางไว้บนโต๊ะ เซ็นซะ!”

(INTRO)
ผิดเหรอ การที่เรารักใครสักคนมากจนต้องทุ่มเททั้งกายและใจให้กับเขา แต่สิ่งที่ตอบแทนมากลับทำให้เธอต้องเจ็บช้ำใจกับหน้าที่เมียหลวงไร้ค่าสำหรับเขา
คิดเหรอว่าคนอย่างเพลงพิณจะยอมถูกดูถูก ย่ำเหยียบศักดิ์ศรีฝ่ายเดียว เธอไม่ยอมให้ใครมาฉกเอาสามีตีทะเบียนไปจากเธอได้หรอก!


เฮียหนึ่ง ปราภพ
นักธุรกิจหนุ่มเจ้าเสน่ห์ เขาจำใจต้องแต่งงานกับเพลงพิณ ลูกเพื่อนสนิทของพ่อเขาตามคำสั่งคุณตาของพิณที่สั่งเสียเอาไว้ กฎที่ว่าถ้าหากครบแต่งงานกันหนึ่งปีแล้วไม่ได้รักกันจึงจะหย่าได้ เขาบังคับให้เธอเซ็นใบหย่าอย่างไม่ลังเล เพราะคนที่เขารักไม่ใช่เพลงพิณ!

“อยากจะนอนกอดใบสมรสนั่นก็เชิญ ไม่ว่ายังไงฉันก็ไม่มีวันรักคนอย่างเธอ!”


เพลงพิณหรือหนูพิณ
การแต่งงานมันแค่เกมเชิงธุรกิจ แต่สำหรับเธอมันมีค่ามากกว่านั้น เฮียหนึ่งคือพี่ชายข้างบ้านที่หลงรักมาตั้งแต่เด็ก ถึงแม้ว่าเฮียมีนับดาวเป็นคนรักอยู่แล้วก็ตาม เธอจึงกลายเป็นนางร้ายในสายตาเฮียหนึ่งที่เธอจะทำร้ายคนรักของเขา

“ถ้าพิณหย่า คนที่จะได้ผลประโยชน์มากที่สุดก็คือนังผู้หญิงคนนั้น ไม่ว่ายังไงพิณก็ไม่ยอมหย่าหรอก เฮีย”