รัตติกาลหวานซ่าน

‘เธอ' เข้ามาที่ไร่กาแฟของปราณและมาดูแลเขาไม่ใช่เพราะเงินค่าจ้างที่แม่ของเขาเป็นคนจ่ายให้ด้วยราคาสูงลิบ แต่เธอมีเหตุผลบางอย่างที่ปิดบังไว้
แม้เทียนแพรจะทำตัวน่าสงสัยแต่ปราณไม่คิดว่าเป็นเรื่องสำคัญอะไร เขารู้แค่ว่าเธอทำให้รัตติกาลของเขาหวานซ่านทุกเวลานาที เท่านี้ก็เพียงพอแล้ว
……………………
“เธอชื่ออะไร?”
เป็นคำถามเดิมที่ยังไม่ได้คำตอบ เสียงของปราณแหบต่ำ เพลงรักเพิ่งจบลง เขาจำได้ว่าตื่นขึ้นมาในตอนที่ได้กลิ่นของบรรยากาศยามเช้าตรู่
แต่ราชสีห์ที่เก็บตัวอยู่แต่ในถ้ำและอดอยากหิวโซมานานอย่างเขายังคงไม่อิ่มท้อง เขาจึงคว้าคนที่นอนข้างมาบรรเลงเพลงรักอีกครั้ง
กลิ่นหอมชวนหลงใหลจากร่างบอบบางของเธอทำให้เขาไม่สามารถยับยั้งตัวเองได้ ยิ่งได้สัมผัสผิวนุ่มลื่นราวแพรพรรณชั้นดีเขาก็เหมือนโดนดูดดึงเข้าสู่ไฟราคะที่ลุกโชน
จนถึงตอนนี้เธอก็ยังไม่พูดกับเขา
หรือจะเป็นใบ้?
ปราณหัวเราะไม่ออก
เขาตาบอด ส่วนเธอก็เป็นใบ้
หึ! ก็ดูว่าน่าสนใจดี