เล่ห์รัก น้องชายมาเฟีย

เพราะโดนแม่เลี้ยงโกงทรัพย์สินทั้งหมดที่มี และถูกคนรักทรยศ ถึงขั้นจับเธอไปขาย แต่มาเฟียคนนั้นเป็นคนช่วยเธอเอาไว้
"มาเฟีย ที่เป็นพี่ชายของเขา วิล แอนด์เดอร์สัน"

*******************************************************************************************************

“ไอ้นี่หรือที่แกจะเอามาใช้หนี้พี่ชายฉัน” เสียงของชายหนุ่ม ร่างสูงใหญ่ไว้หนวดไว้เคราถามอย่างเอาเรื่อง ทวัชแสยะยิ้ม ตอบแบบกวนๆ
“เออไอ้นี่แหละรับรองว่าพี่ชายคุณต้องได้กำไรจากไอ้นี่มากกว่าหนี้ที่ผมติดเอาไว้หลายเท่า”
เขาบอกอย่างมั่นอกมั่นใจแม้จะไม่น่าชื่นใจนักที่คนที่เขาต้องมาพบไม่ใช่นายโจเซฟผู้ใจปล้ำ เสนอเงินซื้อแฟนสาวของเขาตั้งสี่ล้านแต่กลับเป็นน้องชายของเขา ที่ทวัชดูแคลนว่า อำนาจและเงินตราคงไม่เท่าคนเป็นพี่
“เมี่อกี๊แกว่าอะไรนะผู้หญิงคนนี้เป็นแฟนแกอย่างนั้นเหรอ ?”
เขาถามอย่างไม่อยากเชื่อว่าคนคนหนึ่งจะเลวได้ขนาดนี้
“ใช่” ทวัชตอบอย่างไม่สะทกสะท้าน
“แกไม่รู้หรือว่าไอ้เสี่ยฮวงมันจะทำยังไงกับแฟนแก ?”
ชายหนุ่มถามโกธรจนตัวสั่น
“แล้วไง ? ใครแคร์อ้ะ แค่ได้เงินก็จบแล้ว” ทวัชเอ่ยอย่างรำคาญ
“จับมันไว้ เปิดลังออก!” วิลสั่งลูกน้องซึ่งเป็นเหล่าชายฉกรรจ์ที่มีความจงรักภักดีต่อผู้เป็นนายหลายคน ตรงเข้ากระชากร่างสะโอดสะองของทวัชมาล็อคเอาไว้แน่น และอีกสองคนก็เปิดฝาลังไม้นั้นออกอย่างง่ายดาย
“แกนี่มันสารเลวจริงๆ” ชายหนุ่มผสุวาทเมื่อเห็นท่าทางไม่สะทกสะท้านของทวัชและยิ่งเห็นหญิงสาวที่สลบไม่ได้สติยิ่งรู้ว่าเธอคงโดนแฟนตัวเองวางยาและเรื่องราวทุกอย่างเธอจะต้องไม่เต็มใจอย่างแน่นอน
*************************************************************************
“ฮัลโหล”เสียงพี่ชายของเขาตอบกลับมา
“โจเซฟของที่พี่สั่งไว้มาส่งแล้วพี่จะให้ผมทำยังไงกับนางโมราในลังนี่”
วิลถามเขาเริ่มรู้สึกร้อนใจขึ้นมาจริงๆ
“พาเธอไปไว้ที่เกาะของนายก่อนอีกหนึ่งอาทิตย์พี่ถึงจะกลับ” เขาบอก
“หา!” วิลร้องอย่างไม่เชื่อหู
“ช่วยเธอก็จนกว่าพี่จะกลับไปแล้วค่อยคิดว่าจะเอายังไงอีกที”
โจเซฟวางสายไปแล้วในขณะที่วิลยกมือกุมขมับมองหญิงสาวที่หลับสนิทในลังอย่างปวดหัวไม่รู้เขาคิดถูกหรือคิดผิดกันแน่ที่ช่วยเธอในครั้งนี้แต่อย่างน้อยในใจลึกๆของเขาก็ดีใจที่ช่วยให้เธอพ้นจากขุมนรกมาได้เปราะหนึ่ง
********************************************************************************
“นี่พวกแกจับฉันมาทำไมแกคิดจะทำอะไรฉันกันแน่ปล่อยเดี๋ยวนี้นะ”
เธอร้องและกางเล็บจิกเขาที่ท้ายทอยอย่างแรงจนเลือดไหล
“โว้ย” วิลเจ็บแปลบบริเวณที่เธอฝากรอยแผลเอาไว้ เขาโยนร่างของเธอที่ดิ้นกระแด่วในอ้อมแขนของเขาลงที่เตียงนอน
“โอ๊ยยายนี่เวลานอนก็เหมือนนางโมราหรอกนะแต่พอตื่นขึ้นมาถึงได้รู้ว่าเป็นผีเสื้อสมุทร”
เขาโวยแต่มัสยาไม่ได้ใส่ใจในคำค่อนขอดนั้น
“นี่แกเอาตัวฉันมาทำไมเจ้านายแกเป็นใครปล่อยฉันไปเหอะนะพอฉันกลับบ้านแล้วฉันจะส่งเงินมาให้”เธอหาวิธีเอาตัวรอดสารพัดส่งสายตาระแวงมาที่เขาอย่างเปิดเผย
“นี่แม่คุณดูตัวเองหน่อยเวลาตั้งกี่ชั่วโมงคุณนอนหลับอืดถึดขนาดนั้นน่ะถ้าผมเป็นพวกที่คุณพูดนะไม่รอดไปแล้วไม่ได้มายืนลอยหน้าอย่างนี้หรอก” เขาบอก
“ถ้าไม่ใช่ก็ปล่อยฉันไปสิ”เธอบอกสีหน้ามีความหวัง
“ไม่ได้”เขาพูด
“แล้วเจ้านายของนายมีสิทธิ์อะไรมากักขังหน่วงเหนี่ยวฉันไม่ทราบยะ” มัสยาขัดหูขัดใจ
“มีสิเพราะว่าผัว ของคุณน่ะหอบตัวคุณมาแลกกับเงินห้าล้านไปเรียบร้อยแล้วดังนั้นพี่ เอ๊ย !เจ้านายผมมีสิทธิ์ในตัวคุณเต็มที่”
เขาบอกและนั่นทำเอามัสยารู้สึกเหมือนตัวเองโดนตบหน้าอย่างแรง
“มันเอาฉันมาทำอะไรนะ ?” เธอถามย้ำเพื่อให้แน่ใจ
“ขาย” เขาย้ำอีกครั้งแล้วก็เริ่มทำตัวไม่ถูกเมื่อเห็นเธอนิ่งไปอยู่ ๆตัวเธอก็สั่นจนเหมือนคนเป็นไข้...เจ็บปวดเหลือเกิน เธอจะรับอะไรไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว........

ซีรี่ย์ ร้อยเล่ห์ หมื่นรัก มีห้าเล่มด้วยกัน โดยเนื้อหา ไม่ได้ต่อกัน แค่มีตัวละครชุดเดียวกัน
โดยเรื่องนี้
1 . เล่ห์รักน้องชายมาเฟีย เป็นเรื่องที่หนึ่งของชุดค่ะ
ขอบคุณทุกการอุดหนุนและติชมนะคะ กดหัวใจ คอมเม้นติชมได้นะคะ รักมากมาย
ชรันยา