แม่ชีเช่นข้าเกิดใหม่เป็นนางโลมอันดับหนึ่ง

ชาติหนึ่งนางเป็นสนมของฮ่องเต้ แต่ยังไม่ทันได้ถวายตัว ฮ่องเต้ก็สวรรคตเสียก่อน ทำให้นางซึ่งยังอยู่ในวัยสาวจำต้องบวชตลอดชีวิต กระนั้นการบวชชีก็ไม่ได้เลวร้าย ทำให้ใจสงบ จิตมีสติ ตั้งมั่นในสมาธิ จนเมื่อหมดลมหายใจ นางยังคิดว่าตัวเองคงได้ไปนิพพาน แต่พอลืมตาตื่นขึ้นมา กลับพอว่าตัวเองกลายเป็นคุณหนูตกยากที่ต้องขายตัวมาเป็นนางโลม
'จากแม่ชีมาเป็นนางโลม' แบบนี้ก็ได้ด้วยเหรอ?
..........
“ความจริงแล้วคุณชายฉินบอกว่าอยากไถ่ตัวข้าไปเป็นอนุของเขา”
พอนางเอ่ยเช่นนี้ก็ทำให้ถงเหวินเอ้อร์รู้สึกชาไปทั้งร่าง สมองคล้ายจะหยุดทำงานในบัลดล
“แต่ข้าบอกเขา ว่าข้าไม่มีวันทิ้งเจ้า”
ประโยคต่อมานี้เองที่ทำให้เขายิ้มได้ แล้วหอมแก้มนางอย่างนึกเอ็นดู
“ข้าบอกเขาว่า หากไถ่ตัวข้าไปเป็นอนุก็ย่อมได้ แต่ข้าจะให้เจ้าไปอยู่กับข้าด้วย”
คราวนี้ถึงคราวที่ถงเหวินเอ้อร์หัวเราะไม่ได้ ร้องไห้ไม่ออก เขาควรจะดีใจหรือเสียใจดีที่นางยินดีไปเป็นอนุผู้อื่น แต่ก็ยังไม่ทิ้งสามีอย่างเขา
“แล้วเขาว่าอย่างไร”
“เขาไม่ยอม ข้าก็เลยบอกเขาไป ว่าข้าจะอยู่กับเจ้า ไม่มีวันทิ้งเจ้าเด็ดขาด ดังนั้นต่อไปหากเราเก็บเงินจนไถ่ตัวข้าออกไปได้ ถึงแม้ต้องอยู่อย่างลำบาก ข้าก็จะอยู่กับเจ้า”
เอาเป็นว่าอย่างไรเสียนางก็เลือกเขามากกว่าบุรุษผู้นั้น เขาควรดีใจมากกว่าคลางแคลงใจในตัวนาง ถงเหวินเอ้อร์กอดร่างอรชรเอาไว้แน่น ซึ่งเขาหวังเหลือเกินว่า จะได้ทำเช่นนี้ทุกๆ ค่ำคืนไปจนแก่เฒ่า ไม่มีสิ่งใดมาขวางกั้นความรักที่เขามีให้นางไปจนชั่วชีวิต
..........
ป.ล. นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรัก มีพระเอก 2 คน มีฉาก NTR และ 3P เรต 20+

เนื้อหาเป็นแนวคอมมิดี้ หื่น ฮา อ่านเอามันนะคะ(เพราะไรต์ก็เขียนเอามันเหมือนกัน) ไม่เน้นดราม่า สุขนิยม และคลั่งรักค่ะ