เทพบุตรร้ายซ่อนรัก

"ฉันเกลียดคุณ" เธอเอ่ยขึ้นเบาๆ ด้วยน้ำเสียงสั่น ขณะที่เขากำลังถาโถมกายเข้าหา

"ก็ดีเพราะฉันเองก็เกลียดเธอกับพี่ของเธอเหมือนกัน" เขาบอกด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก ก่อนก้มลงมาปิดปากคนช่างพูด พร้อมกับพยายามสอดลิ้นร้อนเข้ามาแต่เธอก็ไม่ยอมเปิดปากและมันทำให้เขารู้สึกหงุดหงิด ก่อนผละใบหน้าขึ้นมามอง แต่ก็ต้องนิ่งเมื่อเจอกับใบหน้าที่เปื้อนคราบน้ำตาของคนใต้ร่าง

กรามแกร่งขบเข้าหากันแน่น เขาไม่รู้ควรเกลียดตัวเองดีหรือไม่ที่กำลังทำร้ายผู้หญิงคนนี้ แต่เมื่อภาพของความเจ็บปวดของมารดาที่เขาเห็นมาหลายปีผุดขึ้นมา ความผิดชอบชั่วดีจึงถูกลบออกไปอย่างง่ายดาย

มือหนาบีบเข้าที่คางมนเพื่อหวังให้เธอเปิดปากและเป็นดังนั้นเมื่อความเจ็บเข้าเล่นงาน ปากเล็กจึงต้องเผยอออกจากกัน ก่อนที่ลิ้นร้อนของเขาจะแทรกเข้ามาพร้อมกับเกี่ยวกระหวัดเอาลิ้นของเธอมาเกี่ยวพันกับลิ้นของเขา

"อืม" เสียงเขาครางออกมาอย่างพอใจเมื่อได้ลิ้มลองรสหวานที่เขาห่างหายมานาน

ใบหน้าคมซุกไซ้ต่ำลงมาเรื่อยตามลำคอระหง ท่าทางอ้อยอิ่งของเขาและท่วงท่าที่เขากระทำบนร่างกายของเธอมันทำให้เธอรู้สึกเหมือนถูกเติมเต็มกับสิ่งที่ร้างราจนเผลอครางออกมาอย่างพอใจ

"อา.." เขายิ้มออกมาที่มุมปากเมื่อเห็นปฏิกิริยาของเธอ

"ก็ของมันคุ้นเคยพอแตะนิดแตะหน่อยก็ร้อน" เสียงเข้มเอ่ยออกมา ได้ยินดังนั้นเธอก็แทบอยากกัดปากตัวเองนักที่เผลอปล่อยให้มีอารมณ์ร่วมกับ