พิตตา ยอดเสน่หา

ในฝูงชนที่มีผู้คน ขวักไขว่ ชายหนุ่มคนหนึ่งมองตามสาวน้อยที่มองไปงูดำตัวนั้นตาละห้อย เธอคงอยากได้มันมากแต่ดูเหมือนผู้ปกครองจะไม่ค่อยถูกใจเท่าไหร่ ก็แน่ล่ะน้อยคนนักที่จะชอบงู แต่เขารู้สึกถูกชะตากับเธออย่างบอกไม่ถูก รู้ตัวอีกทีเขาก็เดินตามเธอไปเสียแล้ว จนได้เห็นว่าเธอได้เต่าเป็นสัตว์เลี้ยง เต่าเนี่ยนะ มันดีกว่างูตรงไหน ดีล่ะเขาจะทำให้ฝันของสาวน้อยผู้นี้เป็นจริง ไหนๆ เขาก็ว่างงานอยู่แล้วนี่ ไม่เสียเวลาเท่าไหร่หรอกมั้ง หน้าตาของเธอก็ถูกใจเขาเสียด้วยสิ
...........................................
“พะ พอแล้ว เจ็บจะตายแล้ว” คนไม่เคยทรมานขนาดนี้มาก่อนเริ่มงอแง หยาดน้ำตาปริ่มจนหัวใจของจอร์มุนกานด์เริ่มกระวนกระวาย หรือจะใช้มนต์อีกรอบดี เขายังไม่กล้าขยับตัว ได้แต่ก้มลงไปจุมพิตหน้าผากมนที่เหงื่อกาฬไหลผุดพราย
“คนดีของข้า” คำพูดแสนอบอุ่นของเขาพร้อมสัมผัสที่อ่อนโยนช่วยให้พิตตารู้สึกผ่อนคลายขึ้นในระดับหนึ่ง แต่อย่างไรเสียความเจ็บปวดของเธอก็ไม่อาจบรรเทา
“ปล่อยฉันไปเถอะนะ” พิตตาอ้อนวอน
“เดี๋ยวจะดีขึ้น ให้ข้าช่วยเจ้านะ” จอร์มุนกานด์ประกบปากที่สั่นระริกของเธอไว้
.............................................
นิยายเรื่องนี้ประกอบด้วยนิยายในเซ็ท 4 เรื่องค่ะ (แยกอ่านได้เนื้อเรื่องไม่เกี่ยวกัน)
1.พิตตา ยอดเสน่หา
2.พิษรัก เจ้าเวหา
3.พิศวาส ล่มเมือง
4.พิสมัย จอมใจนาคา