รุ้งหลังฝน

เมื่อฤาษีไร้หัวใจ กลับศีลขาดเอาเสียดื้อๆ

เขาต้องรับผิดชอบ แม้ไร้หัวใจ เธอก็จะเอา

.....

“ขอบคุณสำหรับห้องพัก มันดีเกินไป ทั้งที่ไม่จำเป็นเลย”

“ฉันทำตามที่คุณพ่อสั่ง ถ้าจะขอบคุณไปขอบคุณท่านด้วยตัวเองเถอะค่ะ”

“หมายถึงคุณจะชวนผมไปทานข้าวเย็นที่บ้านคุณอีกหรือ”

“ฉันไม่ได้หมายความอย่างนั้นสักกะหน่อย”

ดาริกาตอบเขาด้วยเสียงไม่พอใจ

“งั้นผมคงเข้าใจคำพูดของคุณผิด ต้องขอโทษด้วย คุณดาวิกา”

ภูริชเจตนาเรียกชื่อเธอผิด แล้วก็ได้ผลเจ้าหล่อนหันมาทำตาลุกวาว ใส่เขาทันที

“ดาริกา ดาริกา ไม่ใช่ ดาวิกา”

แล้วเดินออกจากห้องอาหารไปในทันที

เขาได้แต่ส่ายหน้ากับท่าทางฟึดฟัดเหมือนเด็กๆของเธอ ยายเด๋อด๋าเอ๊ย