ด้ายแดง

“ด้ายแดงแห่งโชคชะตาถูกตัดขาด หลายชาติที่ต้องพลัดพราก บัดนี้มันได้หวนกลับมาอีกครั้ง...”
หญิงชราเอ่ยทักเมื่อทั้งสองเดินผ่านหน้าร้าน ทั้งติณณภพและปทุมรัตน์มองหน้ากันไม่รู้ว่าหญิงชราทำนายให้ใครกันแน่ รู้เพียงแค่ว่าสายตาของหญิงชรานั้นจดจ้องมายังพวกเธอ
“หนูสองคนเหรอคะ?”
นิ้วเรียวชี้เข้าหาตัวเองกับติณณภพ หญิงชราพยักหน้ารับและผายมือเชื้อเชิญทั้งสองให้นั่งลงนั่นจึงทำปทุมรัตน์เลี่ยงไม่ได้จำใจต้องนั่งลงฟังคำทำนายของหญิงชราที่เป็นหมอดู อีกทั้งยังเสียตังค์ค่าฟังไปหลายร้อยบาทอีก...นี่เธอคิดถูกแล้วใช่ไหม? ที่ต้องมาเชื่ออะไรแบบนี้
“ส่งมือมา”
เอ่ยบอกติณณภพ ซึ่งชายหนุ่มก็ให้ความร่วมมือยอมให้หญิงชราทำนายดวงจากฝ่ามือของเขาโดยมีปทุมรัตน์นั่งมองอยู่ไม่ห่าง
“ชื่ออะไร?”
“ติณณ์ ติณณภพครับ”
“อืม..ติณณ์ ผู้ข้ามพ้นความทุกข์ ติณณภพ ผู้ข้ามภพได้เป็นชื่อของผู้บรรลุธรรม”
หญิงชรางึมงำขณะดวงตาทั้งสองยังจดจ้องอยู่กับฝ่ามือติณณภพ ใช้เวลาอยู่พักหนึ่งหญิงชราก็เงยหน้าขึ้นพร้อมกับพูดกับชายหนุ่มเสียงเรียบว่า
“โชคชะตาได้เปิดทางให้เจ้าแล้ว จะสมหวังหรือไม่สมหวังมันก็ขึ้นอยู่กับการกระทำ”
“หมายความว่ายังไงครับ?”
“เชื่อเรื่องตำนานด้ายแดงไหม? ด้ายแดงเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างชายหญิงที่เป็นเนื้อคู่กันตั้งแต่ชาติที่แล้ว มันเป็นเหมือนแรงอธิษฐานของหนุ่มสาวที่ซื่อตรงต่อความรักแต่ไม่สามารถครองรักกันได้... ”
“สรุปเราสองคนเป็นเนื้อคู่กันในชาติก่อนเหรอครับ”
คิ้วหนาขมวดเข้าหากันคล้ายไม่อยากจะเชื่อ เพราะถือว่าหมอดูนั้นคงคู่กับหมอเดาคงไม่มีอะไรน่าเชื่อถือ และบางทีหญิงชราอาจจะเห็นเขาเดินจับมือกันมากับปทุมรัตน์เลยทึกทักแต่งเรื่องขึ้นมาเอง
“ใช่ แต่ไม่สมหวังหรอกนะ”
คำตอบที่ได้จากหญิงชราทำเอาทั้งสองเกาหัวมึนงง รู้สึกคำทำนายมันย้อนแย้งแปลกๆ
“อ้าว ไหนยายบอกเป็นเนื้อคู่กัน ทำไมจะไม่สมหวัง”
เป็นปทุมรัตน์เองที่เอ่ยปากทักท้วง ขึ้นชื่อว่าเป็นเนื้อคู่มันจะมีจริงๆหรือที่สุดท้ายจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน
“เป็นเนื้อคู่ ก็ไม่ได้การันตีหรอกนะว่าสุดท้ายจะคู่กัน และจะสมหวังหรือไม่มันก็อยู่ที่การกระทำไม่ใช่รอแต่โชคชะตา”
ท้ายประโยคหญิงชราปรายตาไปมองติณณภพราวกับอยากจะบอกว่าเขาจะพึ่งแค่โชคชะตาอย่างเดียวไม่ได้ ทุกอย่างจะดีไม่ดีนั้นมันอยู่ที่เขาตัดสินใจ
“อีกอย่างจำไว้นะนังหนู เนื้อคู่ไม่ใช่คู่ชีวิต ความหมายมันไม่เหมือนกัน”