ปลอมตัวเป็นชาวนา

กวีนิพนธ์ในรูปแบบไร้ฉันทลักษณ์ที่กล่าวถึงความเป็นชาวนาและวิถีที่ผูกพันคุ้นเคยของผู้เขียน ผู้ซึ่งเป็นลูกชายชาวนาคนหนึ่ง ความทุกข์ยากและความภาคภูมิใจที่อยู่ในสายเลือดและลมหายใจของชาวนา...จะถ่ายทอดออกมาเป็นบทกวีได้เช่นไรบ้าง ได้แต่เชิญชวนให้ทุกท่านได้สัมผัส

"อหังการ์"

'ฉันเป็นลูกชายชาวนา'
ลืมอหังการ์นี้ให้ได้เสียก่อน
นั่นไม้ตีข้าว
เอาให้ได้สักยี่สิบมัด
แล้วค่อยนั่งลงพัก
'ฉันเป็นกวี'
โยนทิ้งคำไม่สำคัญนี้ไปเสีย
หากบรรยายบาดแผลบนฝ่ามือให้งดงาม
หรือบอกเหตุผลว่ารถเกี่ยวไม่จำเป็นไม่ได้
อย่ามองไปทางเสียงเพื่อนบ้าน
ที่ทยอยเกลี่ยข้าวบนลานตากกันแล้ว
ฉันไม่ควรจะเป็นอะไรเลยตอนนี้
เอาแค่สักสิบมัดก่อนเถอะ
นั่นไม้ตีข้าวและถุงมือ

"กังวาลไพร นามฯ"