ลูกชายนายหัว

นายหัวอธิศ...เขาต้องกลายเป็นคุณพ่อสายหวานในแบบที่ไม่ทันได้ตั้งตัว
อัยยา...เธอคือสาวน้อยในคืนนั้น แต่เป็นคุณแม่ของ ‘ลูกชายนายหัว’ ในวันนี้
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
อัยยามองพ่อลูกที่เดินตัวหอมฉุยออกมาด้วยกันอีกคืน
“พ่ออาบน้ำเก่งมากกกก”
เธอมองคนที่กล้าลากเสียง ตัวแค่นี้รู้เรื่องเหรอว่าอะไรคืออาบน้ำเก่ง
“ให้แม่แต่งตัวเนอะ” นายหัวอธิศมองคนตรงหน้าไม่วางตา มันมีแรงดึงดูดมหาศาลระหว่างกัน
“แล้วพ่อล่ะ” ธนัทหันไปถามพ่อที่วางตัวเองลง
วันนี้ก็เหมือนเดิม ลูกแก้ผ้า พ่อก็นุ่งสั้นหมิ่นเหม่ เขาทำเหมือนจงใจจะยั่วเธอ
“ทำไมไม่ให้แม่แต่งตัวให้ แม่แต่งตัวเก่งนะ”
ธนัทพูดยาวมาก และก็ไม่คิดว่าคนเป็นพ่อจะพยักหน้าราวกับเห็นดีเห็นงาม
“โลมา...มาเช็ดตัวเลย” เธอแกล้งเอาผ้าขนหนูเช็ดไปบนตัวขาวๆ
“แม่...เช็ดตัวเก่งมากกกกกกก”
นี่ก็อารมณ์ไหน มาชื่นชมแม่
“รบกวนช่วยเช็ดให้ฉันด้วย”
นี่ก็อีกคน เขาไม่ใช่แค่พูด แต่ขยับมายืนรอ
บ้าไปแล้ว...
“แบบนี้นะแม่...”
นี่ก็รู้มากเกินไป มือสั้นๆ เอื้อมไปหาพ่อ จนพ่อต้องโน้มลงมาคุกเข่าอยู่ในระดับสายตา
“แบบนี้นะ”
มือสั้นซับน้ำไปตามคอตามบ่าของพ่อ ก่อนจะหันมายัดผ้าใส่มือของเธอ
“แม่ลองทำดู...”
อธิศถึงกับยิ้มแป้น เขาชอบจังที่ลูกคอยชงให้พ่อแม่ได้ใกล้ชิดกัน
“แม่ๆ”
“ครับ โลมา” อัยยาซับไปกับกล้ามอกกว้าง มันเหมือนเวลาหยุดเคลื่อนไหว มีเพียงแค่สายตาร้อนแรงที่ส่งตรงมา
“แห้งแล้ว ขอบคุณแม่มากนะครับ” อธิศนึกครึ้มอยากเรียกตามลูกขึ้นมาบ้าง เขาขยับออกห่างจากมือสั่นๆ ก่อนจะเดินกลับไปที่ห้องตัวเอง
“พ่อไปใส่เสื้อเหรอ”
ใบหน้าแป้นแล้นหันมาจี้ถาม แต่หัวหูเธอมันอื้อไปหมดแล้ว ตอนนี้หัวใจมันสั่นไม่เป็นจังหวะ
“ใช่ไหม”
“ใช่ครับ เราน่ะชักจะพูดมากเกินไปแล้วนะ” เธอชี้นิ้วลงไปบนปากช่างพูด