FORCED LOVE บังคับรับ(รัก)บอส

"เรื่องเมื่อคืน..."
"...ฟ้าอยากให้พี่ลืมมันไป" น้ำฟ้าตัดสินใจเอ่ยระหว่างทางที่ทั้งสองกำลังนั่งรถกันกลับเข้าบริษัท เธอต้องอยู่กับเขาทุกวันจึงไม่อยากให้ความอึดอัดเหล่านี้ต้องค้างคาในใจ ทุกอย่างล้วนแต่เกิดจากยาตัวนั้นรวมไปถึงความต้องการที่อยู่ภายใต้ลึกจิตใจของเธอเอง มันไม่ใช่ความผิดของเขาเลยสักนิด เธอไม่มีสิทธิ์เรียกร้องให้เขารับผิดชอบ...
.
.
"เธอกำลังจะทำให้พี่คลั่งเพราะเธอไม่ใช่เหรอ..."
"นี่ไง!...พี่กำลังคลั่งเพราะเธอแล้ว เธอรู้ไหมน้ำฟ้า พอใจเธอหรือยัง"
"เธอเป็นเมียพี่แต่กลับไปเต้นบ้าๆ กับผู้ชายพวกนั้น สนุกมากเหรอ!?" เสียงทุ้มเอ่ยด้วยอารมณ์โมโหเดือดดาลแต่พยายามยับยั้งไว้เพราะกลัวว่าเหตุการณ์ในคราวที่แล้วจะซ้ำรอย
"ฉันไม่ได้เป็นเมียพี่"
"แล้วที่เอากันเขาเรียกว่าอะไรวะ!" จนสุดท้ายชายหนุ่มก็เริ่มที่จะเสียงดังขึ้นอย่างอดไม่ได้ไปกับประโยคที่น่าหงุดหงิดหลุดออกจากปากของเธอ
"ฉันเธอบอกพี่แล้วงะ..."
"ใครมันจะลืมเหมือนที่เธอบอกได้วะน้ำฟ้า เธอไม่รู้สึกอะไรบางเลยเหรอ" ไม่ทันที่น้ำฟ้าจะเอ่ยจบ ประโยคคำพูดที่เคยอัดอั้นอยู่ในใจรีบพูดสวนขึ้น เขาไม่เคยเห็นด้วยตั้งแต่แรกที่พูดออกมาในวันนั้น และคงผิดที่เขาเองที่หัวเสียจนลืมที่จะคัดค้านเธอ...
"มันก็แค่พลาด เราสองคนไม่ได้ทำเพราะความชอบ แต่มันเพราะฤทธิ์ของยา มันไม่จำปะ...อ๊ะ!" ร่างบางเอ่ยตอบขณะที่ใบหน้าหันหนีไปอีกทาง แต่แล้วคำพูดพวกนั้นก็ต้องหายไปเมื่อ...
ตุบ!
ร่างเล็กถูกผลักให้ล้มลงไปนอนราบกับเตียงนอน เธอมองหน้าคนตัวสูงที่เริ่มปลดเม็ดกระดุมเสื้อเดินเข้ามาหาเธอทีละก้าว
"พี่จะทำอะไร!" ร่างบางถามด้วยความตกใจ เธอเริ่มขยับหนีถอยหลังทันทีที่ร่างหน้าเริ่มโน้มตัวลง คืบคลานบนเข้ามาหาเธอ
"ในเมื่อเธอบอกว่ามันพลาด ครั้งนี้พี่ก็จะทำให้เธอรู้ว่าพี่ตั้งใจเอาเธอ"