เมียแต่งท่านประธาน / Chairman's Wife

เขาพรมจูบตรงเนินอวบอูมด้วยกายสั่นๆ กลิ่นหอมเฉพาะตัวเธอ ยั่วใจได้ไม่ยากเลย สองเรียวขาขาวๆ ที่ครอบสะโพกสอบไว้ถูกเขาจูบเป็นตำแหน่งต่อไป ลิ้นสากลากไล้ตั้งแต่โคนขาลงไปหาหัวเข่าที่สั่นเทาเป็นช่วงๆ เขาเปลี่ยนไปไล้ลิ้นลงที่ขาอีกข้าง แต่เปลี่ยนจากเบื้องล่างไปหาด้านบน ไล่จูบไปเรื่อยๆ ตามเนินหอมกรุ่นกลิ่นอายสาวที่ทำเขาหายใจไม่ทั่วท้อง

เขาสูดดมกลุ่มเกสรสวยผ่านผ้าเนื้อดีด้วยอาการของคนคุมสติไม่อยู่ ลิ้นเขาดุนดันตรงรอยแยกจนเปียกชื้น ไม่ใช่แค่น้ำลายของเขาเท่านั้น แต่มันมีน้ำอื่นปนอยู่ สองมือค่อยๆ เลื่อนขึ้นไปดึงขอบแพนตี้สีขาว แต่ดันถูกมือเล็กเรียวเลื่อนลงมาดึงไว้ เขาเงยหน้าขึ้นไปมอง ก็เห็นว่ากำลังหลับตาอยู่ มุมปากหยักได้รูปกระตุกยิ้ม

“ชอบแบบให้แหวกข้างหรือไงคุณไรยา”

“อะไรของคุณ”

“ไม่ชอบเหรอ หรือชอบให้ใช้กรรไกร” คนหน้าหล่อหันไปหากรรไกรที่เสียบอยู่กล่องบนโต๊ะพอดี

"คุณพูดอะไร ฉันไม่รู้เรื่อง” ไรยาดีดตัวขึ้นมาจ้องหน้าเขาด้วยความงุนงง

“ตีมึนซะด้วย”

“ถอยไป”

สองมือผลักอกเขา สองเข่าก็กำลังจะหนีบเข้าหากัน แต่ดันทำไม่ได้ เพราะมีกายท่อนล่างของเขาขวางไว้อยู่ กำลังจะเปิดปากไล่อีก แต่ดันถูกปิดด้วยปากอีกรอบ เรี่ยวแรงที่เพิ่งกลับเข้าตัวเมื่อครู่ค่อยๆ หายไปอีกแล้ว หัวใจเกิดอาการไหวหวามอีก เมื่อยอดสีชมพูมีปลายนิ้วสะกิดเกาอย่างรวดเร็ว

มันเป็นความรู้สึกที่ไม่เคยพานพบมาก่อน ยังผลให้กายบอบบางอ่อนระทวยอยู่ในวงแขนของเขาเท่านั้น ความรู้สึกตอนนี้เหมือนสติจะหลุดออกจากตัว ขนลุกเกรียวเมื่อลิ้นของเขาไล้จากปลายคางลงมาหาลำคอ ไล่ต่ำลงไปจนถึงยอดอกชูตั้ง ไม่รู้ว่าทำไมถึงแอ่นกายเบื้องบนขึ้นรับกับอุ้งปากของเขา มันเป็นไปแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว และรู้สึกเป็นสุขยิ่ง ทั้งที่เกลียดเขาแทบตาย

และเป็นอีกรอบที่หรัญญ์กดร่างบางให้หงายไปหาโต๊ะ ยกสองน่องขึ้น แล้วฉกลงไปหาร่องฉ่ำชื้นจนเห็นเป็นวงกว้างบนผืนผ้า เรียวขาขาวๆ สั่นระริกเมื่อเขาใช้ฟันครูดขึ้นลงตรงใจกลาง อารมณ์ของเขาตอนนี้เหมือนจะเตลิดจนยากจะกูให้กลับแล้ว เขารูดซิปกางเกงสแล็คลงอย่างรวดเร็ว เพื่อปลดปล่อยให้หรัญญ์จูเนียร์ออกมาหายใจ หลังจากทุรนทุรายอยู่พักใหญ่แล้ว อีกมือก็ปลุกเร้าเกสรหอมกรุ่นไปด้วย เพื่อปูทางเอาไว้ก่อน ถึงจะไม่ถูกที่ถูกทางนัก แต่ก็คงมีชีวิตไปได้ไม่หมดวันแน่ๆ ในเมื่อหาเรื่องเข้าตัวเอง

“ซู๊ด”