เมื่อผมรับสุนัขจรจัดมาเลี้ยง

‘ทินทัต’ ต้องการดักจับสุนัขที่มาฟัดน้องชายเขา ถึงจะไม่เชื่อว่าเป็นสุนัขจริง แต่สภาพของคนที่มาไถเงินก็ไม่ต่างไปจากสุนัขเท่าไร นอกจากไม่มีเงินคืนแล้วยังไม่มีข้าวกิน พ่อแม่ก็หนีหาย น้ำไฟโดนตัดอีกต่างหาก ทางเดียวที่เขาจะได้ไม่ต้องทนเห็นชีวิตน่าสมเพชเวทนานี้อีกคือต้องโดเนตเงินให้ แต่ไหนๆ ก็จะเสียตังค์แล้ว เอามาเลี้ยงเป็นหมาไว้ดูเล่นก็เป็นความคิดที่ไม่เลว
‘มรุดา’ มีชีวิตที่แสนลำเค็ญราวกับเป็นนางเอกในนิยาย เมื่อมีคนยื่นมือเข้ามาช่วย เธอก็กะจะเกาะเขากินไปทั้งชีวิต แต่เกาะไปเกาะมาก็ยังรู้สึกว่าชีวิตไม่ได้สบายนัก เธอต้องหุงหาอาหารให้เขากับน้องชายกิน ไหนจะโดนบังคับให้ทำการบ้านอีกต่างหาก สมองที่ฝ่อมาทั้งชีวิตจะมาฉลาดขึ้นในพริบตาได้ยังไง!!
.....