กลิ่นจิ้งจอก

" จะมากไปแล้วจื่อซือเหยียน! อย่าสำคัญตัวผิด!เพียงแค่ข้านอนร่วมเตียงด้วยก็มากล่าวเช่นนี้!ทำเช่นนี้! "

" คืนเดียวครั้งเดียวก็เรียกว่าสามีภริยา แต่เราเคยกันมากครั้งหลายคืน จะให้เรียกว่าอะไร! "

" มันไม่เรียกว่าอะไรทั้งนั้น!เพราะเราเป็นบุรุษ! ขอบอก!ข้าไม่เคยคิดจะอยู่ร่วมกับท่านจึงไม่ยอมให้ความสัมพันธ์ระหว่างเราลึกซึ้งจนถึงที่สุด ยิ่งไม่เคยคิดจะไปเมืองนั้นกับท่าน! "

" เช่นนั้นข้าจะทำให้มันลึกซึ้งจนถึงที่สุด และมาลองดู ว่าสามีคนนี้จะเอาเจ้าไปด้วยได้หรือไม่ " ผู้กล่าวกล่าวพลางหรี่ตามองสาวเท้าเข้าหา

........

การจะจับจิ้งจอกตัวนี้ได้ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย กว่าจะสิ้นฤทธิ์ได้ตัวก็ต้องพลิกแพลงจากหมัดพยัคฆ์เป็นกรงเล็บอินทรีคว้าตะปบเกาะเกี่ยวผู้ที่ลื่นไหลหลีกหลบอยู่เกือบครึ่งชั่วยาม

ยามนี้นอกจากบ้านช่องห้องหอจะป่นปี้แล้ว เจ้าจิ้งจอกยังกระโจนหนีออกนอกเรือน กระถางต้นไม้ อ่างบัวโอ่งมังกร แจกันใหญ่เคลือบลายครามสามสีงานปั้นของช่างยอดฝีมือที่ได้มาจากต้าร์ถังล้วนตกแตกเสียหาย

" ปล่อยข้า! เจ้าแขกเถื่อน! " ยามที่ถูกคนร่างใหญ่จับพาดบ่าจิ่วฟงเทียนก็เริ่มก่นด่า

" อย่ามาแตะข้า! เจ้าเครื่องเทศ! "

" เจ้าแกงกะหรี่! ปล่อยข้าลง! "

" บอกให้ปล่อยข้า! เจ้าหน้าอูฐ!  "

ถูกจับโยนลงบนเตียงจิ่วฟงเทียนก็ยังดิ้นรนผลักไสผู้ที่กอดรัดไว้นึกอะไรได้ก็ด่าไม่หยุด จนคนร่างใหญ่ขึ้นทาบทิ้งน้ำหนักลงทับทั้งตัวให้รู้สึกอึดอัดหายใจแทบไม่ออก

จิ่วฟงเทียนดิ้นรนจนหน้าแดง ถูกกอดรัดอยู่เป็นชั่วเค่อแขนข้างที่ถูกจับบิดก่อนหน้าเจ็บจนเริ่มชาขยับไม่ได้ จึงคิดเปลี่ยนวิธีใช้กลยุทธ์หวานซ่อนเปรี้ยว หยุดดิ้นหันมาช้อนแพรขนตาดกหนาขึ้นมองคนหน้าเข้ม