เลขาของท่านประธาน (My Secretary My Love)

"อย่าเศร้าเลยมึง มีกูอยู่ทั้งคน"

"กูไม่ได้เศร้าเรื่องไอ้ทัพ ที่กูเศร้าเพราะกูแพ้พนันไอ้ข้าว"

"อ้าว...แล้วนี่มึงจะทำยังไง"

"กูไม่รู้ มึงช่วยกูคิดหน่อยสิ" ปราบถึงกับขมวดคิ้วมุ่น เพราะไอ้เดิมพันบ้าๆนี่แหละที่ทำให้เขาต้องไปหาแฟนปลอมๆมาเล่นละคร ตอนแรกเขากะจะขอคนข้างๆเป็นแฟนจริงๆด้วยซ้ำ แต่ด้วยคำว่าเพื่อน เขากลัวถ้าเกิดอะไรขึ้นมาจะทำให้คำว่าเพื่อนหายไปตลอดกาล

"คนก็จีบมึงเยอะ ทำไมมึงถึงไม่เลือกมาสักคนวะ" ปราบพูดในขณะเดินเคียงข้างคนตัวเล็ก ใช่เธอสวยและน่ารักเป็นอย่างมากในความคิดเขา แม้จะดูตัวเล็กๆหน่อย แต่ก็ดูเหมือนแมวขาวขนฟูที่เขาเลี้ยงไว้ที่หอ ดวงตากลมโตของเธอที่เปรียบเสมือนกระจกใสที่ส่องประกายตลอดเวลา

"ก็กูไม่ชอบอะ แต่ละคนดูไม่มีอนาคต อีกอย่างกูชอบแบบสุขุมๆ แดดดี้ๆหน่อย อะไรแบบนี้" ในขณะที่เธอพูดก็นึกถึงคนที่เธอวิ่งชนเมื่อกี้ คนอะไรหน้าตาก็ดูดีไม่น่าเลย...เสียดายของชะมัด หญิงสาวได้แต่คิดในใจ

========================

นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายสั้นนะคะ ขอฝากนิยายรักโรมานซ์หวานละมุนแนวท่านประธานไว้สักเรื่อง พึ่งจะลองหัดเขียนแนวท่านประธานดู อาจจะมีคำผิดบ้างเพราะทางไรท์เป็นคนตรวจเองทำเล่มเอง ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ขอบคุณรีดทุกท่านที่สนับสนุนผลงานเสมอมา สามารถเข้าไปพูดคุยกับไรท์ได้ที่เฟสส่วนตัวตามช่องทางด้านล่างนี้ได้เลยนะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ

>>> ซื้อผ่าน Android จะถูกกว่าน๊าาา

https://www.facebook.com/profile.php?id=100073376962920