ที่(เคย)รัก

“ถ้าใจแข็งง่ายเหมือนไอ้นั่น โอ๊ตคงลืมหวายได้นานแล้ว”
------------------------------------
เรื่องราวของคนสองคนที่(เคย)รักกันมาก ๆ แต่ต้องจากกันด้วยเหตุผลบางประการ
และได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง ด้วยความจำเป็น...ทว่าความรักยังคงเหมือนเดิม
ในเมื่อยังรัก...ก็ควรให้รักได้ทำหน้าที่ของมันอีกครั้ง ให้คนสองคนได้เริ่มต้นใหม่...กับหัวใจดวงเดิม

-----------------------------------

“หวาย”
“หืม”
“โอ๊ตขออะไรหน่อยได้มั้ย” เธอหันมาพยักหน้าให้ แต่พูดไม่ออก “ต่อไปนี้ถ้าหวายมีความสุข หวายยิ้มให้โอ๊ตเห็นนะ แล้วถ้าหวายร้องไห้ก็ร้องให้โอ๊ตเห็นด้วย เวลาที่หวายยิ้มโอ๊ตจะได้จูบ เวลาที่หวายร้องไห้ โอ๊ตจะได้เช็ดน้ำตาให้”
หญิงสาวมองคนตรงหน้าอย่างพิจารณา พีรพลห่างไกลกับคำว่า ‘ผู้ชายสายละมุน’ ลิบลับ เขาห่ามจนสาว ๆ หลายคนขยาด แต่ใครจะรู้ดีเท่าเธอ...ว่าผู้ชายคนนี้คือพระเอกที่หลุดออกมาจากหนังสือนิยายดี ๆ เรื่องหนึ่งนี่เอง
ถึงแม้เขาจะเป็นพระเอกประเภทที่นักอ่านอาจจะต้องเอียงคอมองด้วยความสงสัยว่า...นี่มันพระเอกจริง ๆ เหรอวะก็เถอะ
แต่เขาคือพระเอกของเธอจริง ๆ
คิดแล้วเธอก็ยิ้มทั้งน้ำตา พยักหน้าให้เขาซ้ำ ๆ
“เอ้า! ร้องด้วยยิ้มด้วย แล้วโอ๊ตจะทำอะไรก่อนดีวะเนี่ย”
“ไม่มีความสามารถทำพร้อมกันเหรอ”
“ไม่รู้ดิ เดี๋ยวลองดูก่อน” ว่าแล้วก็ยกมือขึ้นประคองแก้มเธอเอาไว้ ก้มลงจูบพร้อมกับใช้นิ้วโป้งไล้น้ำตาออกให้นุ่มนวล นานทีเดียวกว่าเขาจะผละริมฝีปากออก “แฟนหวายโคตรเจ๋งเลยเนอะ”
“ที่สุดอะ”

<<<<<<>>>>>>

พระเอกเป็นผู้ชายสายแข็งและห่ามนะคะ มีคำไม่สุภาพ และความหื่น
ซื้อผ่านเว็บราคาน่าเอ็นดูกว่าผ่านแอปผลไม้เน้อ
อ่านแล้วชอบไม่ชอบอย่างไร ฝากหัวใจและคำติชมให้เจียมหน่อยนะคะ
ขอบคุณนักอ่านที่รักมากค่ะ ^^