บ่วงเสน่หาอาญารัก

“ตาจ๋า...ตาจ๋าปอกมะม่วงให้นินิวหน่อยนะคะ” เด็กน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มเอ่ยกับผู้เป็นตาที่ยังนั่งเหม่อราวกับว่ากำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่างอยู่
“หนูจะกินได้เหรอลูก มันเปรี้ยวนะ” นายชาละวันมองมะม่วงที่อยู่ในมือหลานสาว นี่คงจะไปเก็บลูกที่หล่นลงมาจากต้นน่ะสิ น่าสงสารหลานสาวของเขาเหลือเกิน แทนที่จะได้เป็นทายาทหมื่นล้าน กลับต้องมาอดมื้อกินมื้ออยู่แบบนี้ ของเล่นที่หลานสาวเขามี ก็มีเพียงดอกไม้ใบหญ้าในสวนเท่านั้น เพราะลำพังค่าแรงของบุตรสาวก็ไม่ได้มากพอที่จะซื้อของเล่นราคาแพงให้กับหลานสาวของเขา
“กินได้ค่ะ นินิวอยากกินขนม แต่นินิวไม่อยากขอตังค์ตา นินิวกินมะม่วงแทนก็ได้ค่ะ” เด็กน้อยเอ่ยออกมาด้วยความใสซื่อ นั่นยิ่งทำให้นายชาละวันเวทนาหลานสาวตัวน้อยเหลือเกิน บางครั้งเขาก็อยากจะไปบอกธัณณ์เหลือเกินว่าได้มีเลือดเนื้อเชื้อไขของเขาเกิดขึ้นมาบนโลกใบนี้ ถ้าไม่ติดที่คำสัญญาที่เขาให้ไว้กับบุตรสาว ป่านนี้เขาคงจะบอกไปแล้วอย่างแน่นอน
“มันเหมือนกันที่ไหนล่ะลูก มาๆ ตาจะพาไปซื้อขนม” นายชาละวันรีบบอกหลานสาว ก่อนที่เขาจะหยิบมะม่วงลูกนั้นจากมือหลานสาวมาวางไว้ที่แคร่ไม้ไผ่ด้วยความปวดใจ
“ตามีตังค์เหรอคะ” เด็กน้อยเอ่ยถามตามประสาซื่อ
“แค่ตังค์ซื้อขนมให้หลานคนเดียว ถ้าตาไม่มีมันก็เกินไปแล้วมั้ย ตามตามา เดี๋ยวตาจะพาไปร้านยัยจวน คราวหลังอยากกินขนมก็บอกตานะ ไม่ต้องไปเก็บของอะไรที่ตัวเองไม่เคยกินมากินหรอก” นายชาละวันรีบบอกหลานสาวด้วยตวามเศร้าใจ เขาไม่รู้เลยว่าก่อนหน้านี้หลานสาวไปเก็บอะไรมากินหรือเปล่า ด้วยเพราะว่ารู้ว่าแม่และตาไม่มีเงิน
“ก็นินิวไม่อยากให้แม่ต้องกลับบ้านดึกนี่คะ นินิว อยากนอนกอดแม่ เพราะฉะนั้นนินิวต้องไม่หิวขนม แม่จะได้ทำงานน้อยลง แล้วก็ไม่ต้องกลับบ้านดึก” เด็กน้อยอธิบายไปตามที่ตนเองเข้าใจ สิ่งที่เด็กน้อยเอ่ยออกมา ถึงกับทำให้ผู้เป็นตาน้ำตาคลอเบ้า หลานสาวของเขาช่างโตเกินวัยเหลือเกิน แต่เขาจะทำอย่างไรได้ล่ะ หากว่านิลวราไม่ทำโอที เธอก็จะมีรายได้ไม่เพียงพอที่จะใช้เป็นค่าใช้จ่ายในบ้าน นั่นเลยทำให้บุตรสาวของเขาทำงานหามรุ่งหามค่ำ จนทำให้หลานสาวตัวน้อยรู้สึกว้าเหว่เหลือเกิน

*************************************
กรุณากดโหลดตัวอย่างก่อนตัดสินใจซื้อ ขอบคุณค่ะ