ดั่งฝันฉันใด

**มีคำกล่าวที่ว่าเจ็บแล้วจำคือคน เจ็บแล้วทนคือควาย**
สำหรับปิ่นปีย์ราแล้วเธอยอมทำทุกอย่างเพื่อให้เขาชายตามองยอมแม้กระทั่งทำตัวเป็นผู้หญิงไร้ค่าให้เขาดูแคลน แต่เมื่อความรักของเธอเป็นเพียงสิ่งไร้ค่าในสายตาของเขาและความเจ็บปวดที่ได้รับเกินกว่าที่จะแบกรับไหว เธอจึงเลือกที่จะเดินจากไป หนทางเดียวที่หัวใจจะหายจากความเจ็บปวดครั้งนี้ได้ คือเธอต้องลืมเขาออกไปจากหัวใจให้หมดสิ้น แต่จะทำเช่นไรในเมื่อเธอยังคงคิดถึงเขาทุกลมหายใจเข้าออก
แต่ดูเหมือนสวรรค์จะรับฟังคำอ้อนวอนของเธออยู่บ้าง เมื่อเธอประสบอุบัติเหตุจนทำให้ความจำเสื่อม เธอจำไม่ได้แม้กระทั่งชื่อของเขาและเรื่องราวที่ผ่านมาทั้งหมด ตอนนี้เขากลายเป็นเพียงคนแปลกหน้าสำหรับเธอเท่านั้น แต่ใครจะไปรู้ หัวใจของคนเรายากแท้หยั่งถึง กว่าที่เอกอัครจรัลจะเห็นค่าของสิ่งที่มีอยู่ ก็ในวันที่เขาเสียมันไปแล้ว

<<<<<<>>>>>>
ฝากหัวใจและคำติชมให้กับ เอนเซลาดัส ด้วยนะคะ^^
ขอบคุณนักอ่านที่รักมากค่ะ