แฟนของฉันเป็นแมวยักษ์

ลิช นักศึกษาสาว คณะอักษรศาสตร์ ปีที่หนึ่ง เจ้าตัวนั้นยังไม่ชินกับสถานที่ในการศึกษาของมหาลัยวิยาลัย เธอสอบถามทางด้วยความเกรงใจของผู้คนที่เดินผ่านมา
"พี่คะ ตึกอักษรศาสตร์อยู่ทางไหนเหรอคะ"
อลิชถามทางพร้อมยกมือขึ้นไหว้
"ทางนั้น"
ไทน์เกอร์ชี้นิ้วบอกเขาคิดว่านักศึกษาคนนี้กำลังแกล้งจีบเขา วิธีที่พบได้บ่อยเพราะเขานั้นโดนอยู่เป็นประจำ
แต่ทว่าไม่กี่นาทีต่อมา เขากลับเห็นนักศึกษาคนนั้นกำลังวิ่งรอบสนามด้วยความเหนื่อยล้า ด้วยความสงสัยจึงสอบถามผู้คน เขาที่ได้คำตอบยังแอบรู้สึกผิดอยู่ลึกๆที่เขาไม่ได้ไปส่งเธอคนนั้น
อลิชไม่ได้โกรธที่ไทน์เกอร์บอกทางผิดเลยสักนิด กระทั่งอลิชได้พบกับแมวตัวน้อยที่น่ารัก
เธออุ้มมันขึ้นด้วยความสงสารเธออยากจะเลี้ยงมัน แต่เธอกลับร้องไห้ออกมา ไทน์เกอร์ที่เห็นเข้า จึงรีบเข้าไปช่วย กระทั่งถูกอลิชขอความช่วยเหลือ ทำให้ไทน์เกอร์ผู้เย็นชาคนนี้ ถูกอลิชทำลายกำแพงน้ำแข็งไปในที่สุด

"พี่จะช่วยก็แล้วกัน อย่าร้องไห้มันไม่เหมาะกับอลิช"

"ไม่ร้องก็ได้ อลิชขอฝากมันไว้กับพี่ได้ใช่มั้ยคะ ถ้าพ่อกับแม่อนุญาตให้เลี้ยงได้อลิชจะมารับมันไป"

"ถ้าไม่ได้ล่ะ?"

"พี่ช่วยเลี้ยงมันแทนทีได้มั้ย.."

"ให้เลี้ยงทั้งคู่เลยก็ยังได้"