ลาเวนเดอร์สีดำ

ด้วยการทำหน้าชุ่ยๆ ของคนกลุ่มหนึ่่ง มันพรากชีวิตของดอกไม้อันเป็นคนรักไปไม่มีหวนคืนสู่อ้อมกอดตลอดนิรันดร์

(กลอนประกอบโทนเรื่อง)

กลิ่นผกา ซาบนาสา พาระลึก  

เมื่อยามดึก เคยชม ดมกลิ่นหอม 

แต่บัดนี้ ยอดดวงใจ กลายอมร  

ข้าขอวอน กอดหมอน นอนร่ำลิน

เพราะเสียใจ ใยเจ้า ไม่กล่าวลา 

พี่ก็นั่ง ค่อยหา ค่อยถวิล

เฝ้าคิดถึง ตัวเจ้า เป็นอาจิณ   

แม้นจักสิ้น ลมหายใจ ในนิรันด์