นานแค่ไหนแล้วนะที่ไม่ได้คุยกับตัวเองอย่างเปิดใจ

นานแค่ไหนแล้วนะที่ไม่ได้คุยกับตัวเองอย่างเปิดใจ
หนังสือที่จะทำหน้าที่เสมือนเพื่อนผู้รับฟังและไม่ตัดสินเรา
.
เพราะความเจ็บปวดมีหลายรูปแบบ การปลอบโยนจึงควรหลากหลายเช่นกัน
บางทีเราต้องปลอบตัวเอง ขณะที่บางครั้งก็อาจต้องการคำปลอบโยนจากผู้อื่น
คงดีหากมีใครสักคนไว้ระบายสิ่งที่อยู่ในใจลึกๆเมื่อทุกข์
เพราะถึงแม้อีกฝ่ายไม่อาจเข้าใจถ่องแท้ แต่เพียงแค่ได้ระบายออกมา
ก็เท่ากับปลอบประโลมใจแล้วมิใช่หรือ
.
เพราะสุดท้าย คำว่าปลอบโยนใจก็คือการแบ่งเบาจิตใจต่อกันและกัน
.
คุณที่กำลังเปิดอ่านหน้านี้อยู่นั่นแหละ หวังว่าจะมีบางประโยคที่เรารู้สึกเหมือนกัน